Haqqinda.az

Molla küçə ilə gedərkən bir nəfər onun börkünü başından götürüb
qaçır. Molla baxır ki, ona çata bilməyəcək. Qayıdır birbaş yüyürür
qəbiristanlıga. Bir daşın üstündə oturub başlayır gözləməyə. Bir nəfər
soruşur:
– Molla, sənin börkünü götürən bazara tərəf qaçdı, bəs sən buraya
niyə gəlibsən?
Molla deyir:
– Sən işində ol! Bazara getməsin ki, lap göyə çıxsın, hara getsə,
axırda bura gələcək. Ardı »

Bir gün 2 dustaq kamerada oturumuşdular.Birdən birinin qulağı çürüyüb düşür,sonra burunu çürüyüb düşür.Götürüb atır çölə.O biri deyir:
-Öz aramızdı deyəsən aradan çıxır. Ardı »

.Bir gün meşədə heyvanlar bir yerə toplanırlar. Şir deyir: - İndi heyvanlar arasından gözəllər sağa, ağıllılar isə sola keçsinlər. Elə şir bunu demişdi ki, heyvanların bir hissəsi sağa, bir hissəsi isə sola keçdilər. Birdən şir görd? ki, meymun ortada durub. Şir: - Bəs sən niyə ortada durubsan? Meymun: - Nə, indi iki yerə bölünüm. Ardı »

Yay günlərinin birində bir dəstə uşaq ayaqlarını sallayıb oturmuş
imişlər. Birdən uşaqların biri çılpaq ayaqlara baxıb deyir:
– Dedim sizə ayaqlarımızı çaya sallamayaq. İndi hamısı qarışdı
bir-birinə. Haradan tapacayıq ki, hansı hansımızındı?..
Bunu eşitcək uşaqların arasına vəlvələ düşür. Biri deyir: hanı mənim
ayağım, o biri deyir: hanı mənim ayağım?..
Bu halda Molla da buradan keçirmiş. Uşaqların hay-küy saldıgını
görüb yaxınlaşır, işin nə yerdə olduğunu başa düşüb soruşur:
– Ayaqlarınızı tapa bilmirsiniz?
Deyirlər:
– Yox, qarışıq düşüb.
Molla deyir:
– Dayanın, mən bu saat taparam.
Bunu deyib, Molla əlinə bir çubuq alır, çılpaq ayaqların hərəsinə
bir çubuq çəkir. Uşaqlar çubuğun ağrısından qışqırıb Ardı »

gunlerin bir gunu molla nesreddin magazadan eve erzaq alir.sonra elinde kloklarla durur magazinin qabaginda.1 saat,5 saat bele axirda eli kisi deyir:
-a kisi sen niye bayaqdan burda durmusan ?
-kul senin basina bilmirsen ki yer firlanir ,gozduyurem ki yer firlanib ozu meni eve aparsin. Ardı »

Bir qış gecəsində tülkü Mollanın toyuğunu aparır. Molla tülkünün
dalınca nə qədər qaçırsa, toyuğu saldıra bilmir. Dönüb yavaş-yavaş
iməkləyə-iməkləyə qonşunun hininə girib, toyuqlardan birini dişinə
alır, başlayır dörd ayaqlı qaçmağa. Toyuq çırpınıb qışqırır. Molla hinə
girəndə, sən demə, qonşu da həyətdə imiş. Tez Mollanı tutur ki:
– Ay Molla, nə qayırırsan?
Molla heç halını pozmayıb deyir:
– Narahat olma, qonşu! Elə bir şey yoxdu. Tülkü olmuşam, toyuğumun
əvəzini aparıram. Ardı »

Molla bir gün çöldən gəlirmiş. Kəndə girhagirdə qüvvətli bir zəlzələ
olur. Molla tez eşşəkdən düşüb dua eləməyə başlayır. Görənlər
soruşurlar:
– Molla, nə olub? Bu nə şükür-duadı?
Molla deyir:
– Siz bilmirsiniz. Bu zəlzələni ki mən gördüm, bizim evimizdə o
qeyrət yoxdu buna tab gətirsin. İndi yəqin ki, yerlə yeksan oldu. Ona
dua eləyirəm ki, yaxşıdı, mən evdə deyildim. Əgər evdə olsaydım, ölməsəydim
də indi qorxudan bağrım çatlamışdı. Ardı »

Yenə də bir Molla eşşəyini itirir. Həm axtarır, həm də şikəstə deyib
oxuyur. Görənlər soruşurlar:
– Ay Molla, eşşəyi itən də oxuyarmı?
Molla deyir:
– Hələ tapmağa ümidim var, odur ki, şikəstə deyirəm. Elə ki axtarıb
qurtardım, tapmaqdan əlim üzüldü, onda sən gəl məndəki bayatıya,
ağıya bax! Ardı »