Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən
Adam yiyen div er-arvadi tutub deyir:
-yiyecem sizi
-Arvaddan soruşur adin nedir?
Deyir:Pakize
-Div deyir:anamin adidir seni yemiyecem çix get.
-Kişiden soruşur:adin nedir?
Deyir Mameddı ama uşaqliqda mene Pakize,Pakize deyerdiler. Ardı »
Ata:MAMED imtahandan kesilsen
mene ata deme.
Mamed::(
Ata:oglum imtahan nece kecdi?
Mamed:bagiwlayin dayi siz
kimsiz? Ardı »
Каждому известно, что нет на земле ближе и роднее человека, чем мама.
С самых первых минут нашей жизни мы окружены ее теплом и заботой, ей,
становясь старше, мы поверяем наши тайны и страхи, делимся с ней своими
впечатлениями об окружающем нас мире и всегда рассчитываем на полную
поддержку и понимание с ее стороны.
Я хочу рассказать о своей Маме, моем самом близком и родном человеке.
Мама… Это первое слово, которое я произнес, осознанно обращаясь к Ней.
Все происходящее вокруг меня было связано с Ее присутствием. Впоследствии,
немного повзрослев, я, наверное, не так часто думал о Ней, как Ardı »
Molla bir neçə nəfərlə at minib səfərə çıxır.Gecə bir yerdə yatmalı
olurlar. Səhər Molla hamıdan tez qalxır. İstəyir ki, atını minib yola
düşsün. Ancaq nə qədər diqqət eləyirsə, öz atını tanıya bilmir.
Yoldaşlarından soruşmağa da utanır. Fikirləşib axırda bərkdən qışqırır
ki:
– Quldurlar gəlir, tez olun, qaçaq!
Hərə tələsik qalxıb öz atını minir. Bu yol ilə Molla da öz atını tapır.
Ancaq yoldaşların tələsik atlanmalarından Molla özü vahiməyə
düşür ki, bəlkə elə doğrudan quldurlar gəlir. Odur ki, özü də tələsik bir
təhər atı minir. Yoldaşları baxırlar ki, Molla atı tərsinə minib. Gülüşürlər
ki:
– Ay Molla, quldur-zad yoxdu. Qorxudan atı tərsinə Ardı »
Yenə də günlərin birində Molla şəhərdə bərk acır. Cibində də pulu
olmur ki, bir şey alıb yesin. Elə bu fikirlə gəzirmiş ki, "nə eləyim, necə
eləyim", yolu bir halvaçı dükanının qabağından düşür. Baxır ki, halvaçı
251
təzəcə halvanı tiyandan çıxarıb, salıb tabaqlara. Vallah, bir halvadı, bir
halvadı ki, uzaqdan adama göz vurub "gəl-gəl" deyir.
Molla hərçi badə-bad deyib, girir dükana, bir tərəfdən döşənir
halvanın üstünə. Dükançı nə qədər qışqırırsa, Molla fikir verməyib yeyir.
Axırda dükançı başlayır Mollanı döyməyə. Bu da Mollaya əsər
eləmir. Dükançı vurduqca Molla yeyir. Axır ki, əməlli-başlı doyandan
sonra dükandan çıxır, üzünü dükançıya tutub deyir:
– Bu şəhərin Ardı »
Molla bir gün yol ilə gedirmiş, qabağına bir xəndək çıxır.
Ətəklərini yıüışdırıb tullanır, ancaq o tərəfinə düşə bilməyib ortasına
düşür. Öz-özünə deyir:
– Ax, cavanlıq, cavanlıq!.. Olaydı cavanlıq...
Sonra bir o tərəfə, bir bu tərəfə baxıb görür ki, heç kəs yoxdu, deyir:
– Amma öz aramızdı, heç cavanlıqda da bir zibil deyildim. Ardı »
teymurleng bir gun mollaya deyir:
-Molla,sene bir hikmetli sual vermek isteyirem.O nedi ki,bu dunyada ne yetisib,ne yetisecek,ne de yetisecek?
-Bizi ise goturende senin bize teyin elediyin maas. Ardı »
Günlərin birində Mollanın eşşəyi itir. Molla şəhərə düşüb "ay eşşək
görən, ağbatı xeyir olan" deyib car çəkir. Amma car çəkib axtaraaxtara
bir tərəfdən də şükür eləyir. Görənlər soruşurlar:
– Ay Molla, eşşəyin itib, daha şükür niyə eləyirsən?
Molla deyir:
– Şükür eləyirəm ki, nə yaxşı eşşək itəndə mən onun üstündə deyilmişəm.
Yoxsa indi mən də itmişdim, uşaqlarım yetim qalmışdı. Ardı »