Haqqinda.az

Üşüyorum sensizlikte

Sensizlikte fırtınalar kopuyordu yaşadığım şehirde .
Ölüm ise hırçın dalgaların maskesini giymiş kıyılarıma vuruyordu..Üsüyordum..Gözlerim gözlerini arıyordu gökyüzünde..Ama gökyüzü kapalı..Şehre yağmur yağıyordu .Yagmurlar ise acımasiz..Bereket dagıtan yagmur, yüregime yalnızlıgın acımasızligini bırakıyordu damlalarında ..Korkuyordum karanlığa yenilmekten..Tüm şehri dolaşıyorum önümde seni bulma umutlarım arkamda beni kovalayan yalnızlık..Saatler geçmek bilmiyor..Gözlerim bir an saate dalsa yelkovan cellatlığa, akrep ise karanlığa bürünüyordu..Yapamıyordum sensiz..Ayaklarım yoruluyordu su birikintilerine çarpa çarpa..Sensiz duygularım bölük pörçük..Ölümü ensemde hisseder gibiyim..Kimsenin olmadığı sokaklara girmiyordu ayaklarım..Korkuyordum sensizlikte ölümün kalbimi esir almasindan..Kılcaldamarlarımdan canımı çekiyorlar sanki...Üşüyorum sensizlikte..Yağan yağmurda sığanacak sıcak yüreğini arıyordum..Fırtınada dev dalgalara karşı sığınabilecegim sakin bir liman..Kısacası seni arıyordum...Ezan sesi, gecenin karanlığını dağıtıyorken gözlerim Ardı »

o benı hıç sevmemıs kı

ben lıse ogrencısıyım onunla aynı sınıftayız...
oncelerı hıç farketmemıstım bıle onun varlıgını ama sonraları onun bana bakıslarını yakalamaya basladım ha bu arada acayıp utangac.....
arkadaslarla ona teklıf gonderdım kabul etmedı cıktıgı varmıs sonra ben onu unuttum ztn sevmıyodum o zmn ama sonradan aradan 2 hafta gb bır zmn gectı ve o bana haber gonderdı arkadasıyla ve teklıfı gecerlıyse kabul edıyom dedmı bende tmm olur dedım
utangac oldugu ıcın fazla konusamıyoduk cıktıgımız gunun aksamı bana msj yollayıp ben cok utangacım falan dıe msj atmıs bende acyıp hareketlıyım vede cok delıyımdır solemesı ayıp ama yerı gelınce de duygusalımdır
Ardı »

2\'İKEN ELDE VAR SIFIR

İnsan istemediği halde kötü şeyler yapabiliyo bende yaptım mahalleden bi çocuğu seviyodum ama benden 9 yaş büyüktü sadece bakışıyoduk onu çok seviyodum ama o hiç bozmuyodu kendini hep adımları ben attım ama o hiç ufak bile adım atmadı artık yeter dedim ne hali varsa görsün bakmıyodum bile o hiç bişey olmamış gibi bakıyodu hala acayip sinir olmuştum ne bakıyosun demiştim oda ya biliyorum bana kızıyorsun ama napim korkuyorum olacakladan sende ne olacağını biliyosun kaldıramam diyodu bana biraz zaman ver dedi sonra ee bişey demicenmi dedi ki o arada annemi gördük hemen gitti yanımdan sonra düşündüm oda haklıydı ona Ardı »

Seni axtararken minlerce addim attdim bu şeherin her güşesinde...her parki,her ağaci ezberledim.Sevdaya qovuşmamiş her bir yerde senin adini axtardim.Üzerime yixilmiş sevgi acisini,üreyimin derinliyinde hiss ederken meni bu acidan dartib çixaracaq ellerini axtardim...Qaranliqlara qişqirdim hesretini,sesimi duyarsan deye gözledim,senden gelecek tek bir xeberi gözledim...Saatlar esirler kimi geldi.Bir göz qirpiminda seherin açilmasi ücün yuxuya getmeyimi istedim,bacarmadim...seheri gözlerimi bağlamadan açdim.Her yağişda senin yoxluğunla islandim...Her avtabus,her stansiya unvanim oldu,her hansi bir avtabusdan düşersen deye sandım...Avtabusdaki her bir kese seni görerem deye baxdim,hec kimseye söylemədim hesretini,gözlentini kimseye anlatmadim...firtinalar qopdu ureyimde,dalgalar qovdu xeyallarimi,Bir gunes kimi dogulub bu qara dunyami aydinlatmani istedim.
Ama sen yox idin... Ardı »

Kiçik bir oğlan anasından soruşdu:
- Nə üçün ağlayırsan?
- Çünki mən qadınam deyə cavablandırdı anası.
- Anlamadım! dedi uşaq. Anası uşağı qucaqlayıb
- Və heç bir zaman anlaya bilməyəcəksən! dedi.
... ... Atasına:
- Ata, anam nə üçün ağlayır? deyə soruşdu.
Atanın cavabı:
- Bütün qadınlar səbəbsiz ağlaya bilirlər dedi.
Kiçik oğlan böyüdü, yetkinləşdi, ancaq hələ qadınların nə üçün ağladıqlarını kəşf edə bilmədi.
Nəhayət öldükdən sonra cənnətə getdiyində Allaha soruşdu:
- Allahım! - dedi. Qadınlar nə üçün bu qədər asan ağlaya bilirlər?
ALLAH buyurdu ki:
- Mən qadınları xüsusi yaratdım!... Bütün həyatın ağırlığını daşıya biləcək qüvvətdə olmasına baxmayaraq başqalarına təsəlli Ardı »

Hələdə səni sevdiyimi düşünürsənsə cox yanılırsan.Səndən,yalan xəyallarından,yalan ümüdlərindən,saxta sevgindən ayrılmağım cox oldu.Geri dönülməz bir yoldayam və coxda xoşbəxtəm.Istəməsəydim onsuzda girməzdim bu yola.Əgər hələdə tam əksini düşünürsənsə sadəcə özünü aldadırsan.Dogrusu tamam başqadı cünki…Hər gün əzab cəkib üzülməkdənsə bir dəfə üzülməyi tərcih etdim.Sonu nə olur olsun bir dəfə və bir dəfəliyinə üzülməyi secdim."Indi sanki əzab cəkmirsənmi" - deyə söyləməyini hiss etdim. Sadəcə özümə,saflığıma acığım tutur.Sənə aid nə varsa həyatımda hamısını cıxarıb atdım ürəyimdən.Eşitmişəm özünə layiq olanın tapmısan oda səni aldadıb.Vicdansızların sonu həmişə belə olur əslində.Bax indi icim rahatdı artıq yenidən dünyaya gəlmiş kimiyəm.Sadəcə yaşananlar qorxulu bir röya idi.Yaşandı və bitdi.Qəlbim hec sevməmiş, üzülməmiş,cırpınmamış Ardı »

hiç bu kadar sevmedim...

Haytın anlamsız olduğunu düşündüğüm bir anda çıktı karşıma herşey boştu sevmek yaşamak bi okadar anlamsız geliyodu bana taki onu görene kadar.aşk gelip geçiciydi bana göre sevmekte birokadar boş geliyordu..hayatım yanlış insanlarla doluydu çünkü..aşktan çok dostluğa arkadaşlığa önem veriyordum.işte böyle bi zamanda çıktı karşıma ertuğrul.dostlukla başlamıştı herşşey ona çok değer veriyordum heran yanındaydım.çok iyi anlaşıyorduk onsuz hiçbirşey yapamıyordum heran yanımda olmasını istiyordum içteniçe.zamanla ona daha çok alıştım onsuz hirbirşey yapamıyordum ama o başkasına aşıktı ve ben bunu biliyordum..beni arkadaşı olarak görüp onu anlatıyordu..ertuğruldan her o kızı dinlediğimde içimde fırtınalar kopuyodu bunun önene geçemiyordum..kendimle başbaşa kaldığımda hesap soruyordum başkasını seven Ardı »

Hər birimiz həyatımızın sevgisini tapmaq, ilk görüşdəcə sevgiyə inanmaq istiyirik. Bəzilərimiz şanslı olmağı bacarır... "İlk görüşdə sevgi varmı?" şəxsən mən buna əmin deyiləm,amma olduğuna ürəkdən inanmaq istərdim.Çoxumuz həyatımızın sevgisini gördüyümüzdə ayaqlarımızın yerdən kəsilməsini, qəlbimizin yerindən çıxacaqmış kimi atmasını gözlüyərik.Bunun baş verməsi isə sadəcə olaraq hormon partlayışının nəticəsində meydana gələn enerji ve həyəcan hadisəsidir. Yaşad olduqca,yaş üzərinə yaş gəldikcə bu həyəcanlarımız azala bilər.Keçmişə nəzər saldıqda isə unudulmayan sevgilərə baxdığımız da; "Romeo ve Julıet" sevgilərini yaşadığlarında hələ 18 yaşında deyildirlərmi? Böyüdükcə, yaşad olduqca özümüzə olan etibarımız artmağa başladıqca, qarşımızdakı insanlara olan etibarmız da yavaş-yavaş azalmaya başlıyır...
Zaman keçdikcə isə öz işlərimizin və problemlərimizin çarəsinə Ardı »