Hər düşdüyümdə tutub əllərimdən qaldıran ayağa, əllərinlə silən gözyaşlarımı...
Titrəyir dizlərəm, keçdim getməkdən, addım atmaqdan, ayaqda belə dayana bilmirəm.
Yıxılıram kiçicik bir toxunuşla boylu boyunca yerə…
Su kimi axıb gedirsən əllərimin arasından, tuta bilmirəm...
Əllərimdə buraxdığın yaşlığını da götürüb getsənsə ya...
Axsa gözlərimdən gözlərin gözyaşlarım kimi...
Mənə yoxluğunu öyrət.
Heç bir şey gözəl olmayacaq bundan sonra de, "Sən yoxsan" de, "Mən yoxam" de.
"Dənizin ləkəsi də çıxar əlbət bir gün", "Bundan sonra heç gəlməyəcək baharların, həmişə zəmhərilərdə üşüyəcəksən" de..
Köhnəlmiş bir həyatın içindən götürdüyün məni, burax götürdüyün yerə.
Mənə getməyi öyrət..
Zənn etdim ki çox asan olacaqdı, dönüb kürəyimi ağır addımlarla gedəcəkdim yalnız.
Heç bir şey azalmamış kimi tutub həyatın bir Ardı »