Ulu Tanrım, sən heç bir gülü bülbülə, bülbülü isə gülə həsrət qoyma...
Həyat adlı ömür yolunda hərəmizin qismətinə düşən bir tale var. Elə buna görə də həyat hər birimizi eyni dərəcədə münasibət bəsləyə bilməz. Bəziləri bəxtəvərliyindən şükür edə bilər, bəziləridə bu dünyanın faniliyindən, vəfasızlığından şikayətlənə bilər. Bəli, mən də həyatda sənə rast gəldiyimə görə, səni sevdiyimə görə bunu bəxtəvərlik sayıram və Ulu Tanrıya şükr edirəm. Ancaq eyni zamanda bu dünyanın vıfasızlığından şikayət edirəm.
Niyə? Ona görə ki, sənsiz yaşaya bilmirəm....
Səni ömür yollarıma, ömür qismətimə insafsız təsadüf gətirdi. Mənə əzab, ömürlük kədər vermək üçün sakit təbiətimə, rahat həyatıma narahatlıq toxumu səpdin. Təkliyə, tənhalığa, Ardı »