Sevgi varmı? → En Uzunomurlu Hediyye - DeNiZ
Dənizi verdim ki, sənə hədiyyə,
Gəldiyin sahilə gələsən bir də.
Məni görməyəndə o, mənəm deyə
Mənimlə danışıb güləsən bir də. ( N. Xəzri)
Artıq qırx beş yaşı vardı. İllər necə də sürətlə ötüb
keçmişdir. Heç xəbəri olmamışdı. Zaman axıb keçir,
qalan ancaq xatirələrdir. Bu şeir də, özündə böyük bir
xatirəni yaşadır.
Görüşdükləri o gün. O gün… Dənizin sahili… Mənalı,
sözlə dolu baxışlar. Nə qədər baxışmışdılar onda, heç
özləri də bilmirdi. Dil susmuşdu, baxışlarsa doymaq
bilmirdi sözlərdən, eləcə ürəklərini boşaldırdılar. Birdən
astadan o, səsləndi:
— Sənə dənizi hədiyyə edirəm!
— Nəyi? — Qız xəfifcə gülümsədi, dənizin ilıq nəfəsi
pərişan saçlarını oxşadı, bu onu necə də cazibədar
edirdi — Dənizi?- O, heç nə anlamayıb, eşitdiklərinə
şübhəli tərzdə, dənizə baxdı. Külək Ardı »