Haqqinda.az

*Bir səhər oyanasan və görəsən ki, buludlar rəngini dəyişib. Səhər yeməyini yeyib liftin düyməsini basıb girəsən içəri və görəsən ki, qoca bir qadın dayanıb, amma, nə gileylənir, nə də yorğundu. Salamlaşıb keçəsən...

*Tıxacsız yollarda gedəsən, dəqiq dayanacaqlarda saxlayalar avtobuslar. Qızların təbəssümlərinin işıqforunda düşəsən tıxaca, dayanıb saatlarla baxasan. Və anlayasan ki, qırmızı rəngdən də başqa rənglər insanı yolundan eləyə bilir…

*Sonra o qız əl eləyə, sağollaşa, sənə həyatın yaşıl işığını yandıra. İşə gedib hirslənmədən adamların üzünün saflığında çiməsən, daha metrolardan tər iyi gəlməyə. Sən avtobusu, adamlar səni minməyə.

*Günorta pəncərədən yerə baxasan, görəsən ki, əlini ağzına salan uşaq bilmədən barmağını dişlədi. Dünyadakı bütün hərəkətlərin bu Ardı »

Bu qemgin ve yawli
gozlerin sahibi... Bu
Ayguldu. Raufgile cay
getirende ewitmiwdi.
Ewitdiklerinden cox pis
olmuwdu. Artiq doze
bilmiyib agliya agliya iceri
girir. Raufla, Azer coox
teeccublenmiwdi. Elindeki
padnusu stolun ustune
qoyub qezeb dolu baxiwla
Raufa baxirdi.
A: sen... Sen nece birisen?
Hec utanirsan?
R: Aygul sen yaxwisam ne
olub?
A: men ewitdim hamisin.
Sen bunu Ayana dogma
bacina nece ede bilersen?
Bacini niye bedbext
edirsen? Nece qiyirsan
Ayana, Ayaza?
R: o werefsizi Ayandan
ayirmasam bedbext etmiw
olacam bacimi. O ancag
ziyan yetire biler Ayana
A: ne? Bunu nece deye
bilersen? Senin o werefsiz
dediyin senin heyatini
qurtardi o olmasa
olmuwdun, yawamirdin.
Ayana ziyan geler deyirsen
ama o hemiwe Ayani
qoruyur. O olmasaydi
Ayanda olmuwdu.
R: nee?
Az: bu ne demekdi?
A: he duz ewitdiz Ayaz
olmasa Ayan olmuwdu.
Mawin suretle Ayanin
ustune gelirdi Ayaz qacib
Ayani yolun ortasindan
cekmeseydi mawin Ayani
vurmuwdu ve Ardı »

Neyləyək, həyat başlı başına , saniyəsindən ilinə bir imtahan.
Varlığımız imtahan, yoxluğumuz, məhrumluğumuz imtahan.
Aclıq imtahan, zənginlik imtahan.
Və ömür... bütün bir ömür imtahan...
Bir tək nəfəslə bitmir ömür.
Hər nəfəsdə uçurumlardan diyirlənir
ya da
uçurumların sahilindən son anda dönürük.
Günahlarımız imtahan, savabımız imtahan.
Son nəfəsə qədər nə qazandığımız, nə itirdiyimiz bir şey var.
Neyləyək, imtahan dünyası...
Can dadlı, qulluq daha dadlı...
Bir metrlik çadırda yaşayanın da, evlərdə səltənət müddətin də topu topu bir nəfəslik canı var. Bütün edilənlər, etdiklərəmiz o bir nəfəslik can üçün. Can qiymətli. Lakin canın zadəgan sahibini, cananı bilən üçün can, canana təqdim edilə biləcək ən gözəl Ardı »

İki il əvvəl evlənmişdilər. Oğlan ədəbiyyatı və şeri çox sevirdi. Yazılarını və şerlərini internet səhifələrinə, qəzetlərə göndərirdi. Lakin, hələki yazıları oxucular tərəfindən yetərincə sevilmirdi. Bundan əlavə oğlan çox gözəl fotografdı...r. Öz toy gününün şəkillərinin əksəriyyətini də özü çəkmişdir. Ədəbiyyata və şerə olan sevgisindən fotograf sənətini 1 yana atmışdır. Yoldaşını çox sevirdi və bu sevgi qarşılıqlı idi. Amma qız bir az səbirsiz və küsəyən idi. Kiçik şeylər üstündə dava salar yoldaşı ilə günlərlə danışmazdı. Oğlan daha səbirli və həmişə barışdırıcı olmağa çalışardı. Bu gün qız yenə yoldaşının sevmediyi bir işi görməsini istəyirdi.

Qız: «3 gün sonra rəfiqəmin toyudur. Məndən şəkilləri sənin çəkməyin üçün Ardı »

Kiçik qızdan böyük dərs

Kiçik bir qız müəllimi ilə balinalar haqqında danışırdı. Müəllim bir balinanın insanı udmasının fiziki olaraq qeyri-mümkün olduğunu söylədi, çünki balinaların boğazı çox kiçikdir. Kiçik qız "Yunus peyğəmbəri" bir balinanın udduğunu söylədi, əsəbiləşən müəllim balinanın insanı uda bilməyəcəyini təkrarladı, bu qeyri-mümkün idi. Kiçik qız belə dedi:


"Cənnətə getdiyim zaman Hz. Yunus peygemberden soruşacağam."

Müəllim "Ya Hz. Yunus cəhənnəmə getdisə?" deyə cavabladı.

Kiçik qız " O zaman siz soruşmali olacaqsiz" dedi Ardı »

Bir Dalganın Özgürlüğü


Bir dalganın özgürlüğüydü senin aradığın. İstediğin kadar yükselmek sulardan, istediğin hızda hareket edebilmek yetisine sahip olabilmek.İstediğin gibi köpürebilmek, istediğin gibi sakinleşmek; içinden geldiğince yaşamak suyunun serinliğini. O an canın ne kadar kıvrılmak istiyorsa o kadar kıvrılmak, bükülüp uzanmak kendi gölgende, kendi oluşturduğun çizgide. İstediğini boğmak varlığının içinde, istediğini yaşatmak sırtında sürükleyerek herhangi bir sahile. Bencil olabilmek adına aklına eseni yapabilmek.

Yok mudur bu bencillik hastalığının sonu? Bilmiyor musun; senin özgürlüğünü sınırının, başkasının özgürlüğünün başladığı yerde sona erdiğini? Bilmez olur musun hiç? Biliyorsun da işine gelmiyor. Herhangi biri gibi olmanın rehavetini hatta tembelliğini yaşamak hoşuna gidiyor. Kendin gibi olmaktan Ardı »

ilk mehebbet Bir bir birlerini cox sevirdiler. Hec vaxt olumu ayriligi agillarina getirmezdiler. Hec vaxt bir birlerini darixmaga qoymazdilar. Her gun bitecek kimi bir birlerine daha da quvvetli baglanirdilar, Her gun bir birlerini ilk gunki heyacanla qarsilayardilar. Elece de heyata inandilar, elece de ozlerini aldatdilar. Bir gun oglan cagirir dunyalar qeder sevdiyi sevgilisini gorus yerine. Her defeki kimi yene de sevgilisi sevine sevine gorus yerine telesirdi, Cunki canindan cox sevdiyi sevgilisi ile goruseceydi. Sanki nece illerdi gormediyi sevgilisi ile goruseceydi. Amma ki hemin sevgilisi ile dunen gorusmusdu. Cox darixirdi. Gorus vaxti gelib catdi. Artiq oglan hemeseki yerden her gelen kolgeye boylanib Ardı »

Ay işiğinda yaziram bu setrleri sene.Kim olduğunu qarşıma ne zaman çixacağini,meni sevib sevmeyeceyini,mene neler yaşadacağini bilmeden seslenirem sene.Yanimda bu ani bölüşe bilecek birinin olmamasi ne qeder kederli olsada,xeyalimda bu ani bölüşe bilecek bir sevgilim olması o,qeder gözeldi.Belkede sende yanlizliğini bölüşecek birinin olmadiğini düsünerek bir xeyal canlandirirsan ve belke de xeyalinda sen de meni düşünürsen.Xeyallar qururam geleceye dair,yanlizliqdan uzaq xeyallar,yanimda sen varsan ellerin-ellimde baxişlarimiz bir-birimizde...Sene baxarken yaza bilmirem seni,seni yazmaq deyil yaşamaq gelir içimden.Gözlerini,gülümsemeyini yaza bileceyim söz yoxdu lügetde!Belkede hec cixmasan qarsima,sadece xeyallarimda qalar ve orda böyuyer sevgim.
"Varliğin xəyalindan gözeldir"bilirem,Seni Cox Sevirem! Ardı »