Haqqinda.az

Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən

Mikayıl MüşviqXeyalim

Menim xeyalımda vardır her zaman
Qartal tebietli bir insan olmaq.
Seslenib,səslənib dağlar başında
esen küleklerle hemzeban olmaq.

Men ömrümde kimsede bir söz qeul etmeim,
Arzularım görmədi nə zəncir, nə də mehbus
Dizlerimi büküb de secdeye öyretmedim,
Bir qartala çocuqken uçuşda oldum evez.

Yarpağa bir aşiyan seher buludlarından
Göylere baş qaldıran dağların zirvesinde
Gergin qanadlar çalıb bir bahar rüzgarından,
Dolaşmadım heyatın qısıq çerçivesinde.

Bir şair qelbi kimi, evet, menim de qelbim
Reqs eyledi heyatın dalğaları üzerinde.
Seslendi perde-perde ruhumdakı rübabım
Heyatın keçidinde, dağlığında, düzünde.

evet, insan odur ki, zülmet ile varlığı
Boğan iztirabların altından ayrılıb da,
Ölürken bele hetta unudar mezarlığı,
Neşe Ardı »

Mikayıl MüşviqO Bulbul Negmeli Dilin Isidir.

Xeyir,horuklerin deyildir ilan
O,eski sairler soylemis yalan
Meni xeyal kimi ayaga salan
O cosgun,dalgali telin isidir.

Bunu yaxsi bilir tanis yolcular,
Ne sen gunahkarsan,ne men gunahkar.
Bu ovcu konlume vermeye qerar,
O zerif qametin,belin isidir.

Musfiqem sozumde tapilmaz yalan,
Gozundur konlumu odlara salan
Qelbimi ovlayib,canimi alan,
O bulbul negmeli dilin isidir. Ardı »

Mikayıl MüşviqDuygu Yarpaqlari...

Men bir yukselisin sevdasindayam,
Sinifler doyusu dunyasindayam.
Insani, zehmeti qiymetlendiren ,
Yaxsi adamlarin sirasindayam.

Men gencem bilirem istiqbalim var,
Hele bedr olmamis bir hilalim var.
Yelkenim acilir, qara yel esme,
Menim bu deryada bir sandalim var.

Beser bir-birile qanli bicaqdir,
Azadliq anadir,dunya usaqdir.
Sefil ovladini bu ana bir gun,
Oz istiqoynunda oxsayacaqdir!

Nedir hakim olub koks daglamaq
Ellere ,qollara zencir baglamaq?
Yasli bir ananin saclari kimi,
Nedir mehkum olub sesiz aglamaq?

Yazmaram ureyim sizi anmasa,
Sizin esqinizle alovlanmasa,
El kesib qarsimi burdaca sordu:
Gozden yas cixarmi urek yanmasa? Qonce acilarmi,bahar olmasa,
Sole titreyermi, ruzgar olmasa?
Bu negme ruhumdan qoparmi
bilmem,
Mene ilham veren dostlar olmasa?! Ardı »