Sevgi şerləri → Sen Artiq Bir Kecmiwsen Menim Ucun...*
Sen artıq bir keçmişsen menim üçün!
Sen esen bir küleksen,
Qelbimi üşüden keçmişsen menim üçün!
Sen axıb geden bir çaysan,
Daha keçmişsen menim üçün!
Sen, bir zaman xeyallarımda qurduğum büllur
saraysan,
Artıq dağılıb uçmusan menim üçün!
Sen bir ömürsen,
Uzaq keçmişe dönen bir ömür.
Sen qaralan qürub çağısan -
Dünenimin qürubu.
Sen batan bir güneşsen,
Bextin qeder qara bir taleyin gecesisen menim
üçün!
Bir ömür yaşadım seninle birge,
Yalnız üreyini qoruya bildim.
Bütün varlığınla getdin her gece,
“Üreyim senindi” - dedin gizlice.
Artıq bir keçmişsen sen menim üçün!
Çünki itirirem seni her gece.
Saf idin, pak idin körpeiken sen,
Ömrünün en eziz ilk baharinda
Talemi, insanmı yıxdı evini?
Bendeliyin o murdar bataqlığından
Tanrı da qoruya bilmedi seni.
Sen layiq deyilsen ağrı-acıya,
Çiyninde daşınmaz yük gezdirirsen
Mecburen gülürsen insan üzüne
Ürekse Ardı »