Sen artıq bir keçmişsen menim üçün!
Sen esen bir küleksen,
Qelbimi üşüden keçmişsen menim üçün!
Sen axıb geden bir çaysan,
Daha keçmişsen menim üçün!
Sen, bir zaman xeyallarımda qurduğum büllur
saraysan,
Artıq dağılıb uçmusan menim üçün!
Sen bir ömürsen,
Uzaq keçmişe dönen bir ömür.
Sen qaralan qürub çağısan -
Dünenimin qürubu.
Sen batan bir güneşsen,
Bextin qeder qara bir taleyin gecesisen menim
üçün!
Bir ömür yaşadım seninle birge,
Yalnız üreyini qoruya bildim.
Bütün varlığınla getdin her gece,
“Üreyim senindi” - dedin gizlice.
Artıq bir keçmişsen sen menim üçün!
Çünki itirirem seni her gece.
Saf idin, pak idin körpeiken sen,
Ömrünün en eziz ilk baharinda
Talemi, insanmı yıxdı evini?
Bendeliyin o murdar bataqlığından
Tanrı da qoruya bilmedi seni.
Sen layiq deyilsen ağrı-acıya,
Çiyninde daşınmaz yük gezdirirsen
Mecburen gülürsen insan üzüne
Ürekse ağlıyır, mehv olursan sen.
Menim sığal çekib öptüyüm teller
Hansı sinelere kölge salıbdı?
Menim eksim düşen ala gözlerde
Ne bilim kimlerin eksi qalıbdı.
Elime uzanan ellerin hanı?
Meni ram eliyen dodaqlar hanı?
Gör ne tez keçmişe dönübdü bunlar
İndi başqasının qoynundasan sen.
Ağrılı keçmişsen menim üçün sen
Belke de ölmüşem senin üçün men.
Bilirsen men niye senin şekillerini çekirem?
En azı bu şekiller yanımda olur
Ve mene xeyanet elemir.
Şekillerin senden sedaqetlidir.
Seni qucaqlayıb öpmek isterdim,
Amma ne yazıq ki, bu deqiqe bele deyil.
Seni indi başqası öpür, başqası ezizleyir,
Sen başqasının qoynundasan,
Seni başqa nefes isidir
Ve tessüf ki, bu dediklerim
Heç vaxt qüvvesini itirmeyecek!
Tarix: 19.11.2013 / 04:02 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 290 Bölmə: Sevgi şerləri