Sevgi şerləri → Qayit...
Əgər çatılsaydı qaşın kamanı,
Kainat ətrinə dəysəydi əgər,
Elə silkələrdim mən asimanı,
Ulduzlar tut kimi tökülədilər.
Qayıt, apardığın günəşlə qayıt,
Günəşsiz qalmışam, aysız qalmışam.
Sanki təcrid edib məni kainat,
Mən sözə-söhbətə parçalanmışam.
Qayıt evimizə, qayıt deyirəm,
Məni də özünlə qaytar gətir sən.
Gecə də qapını açıq qoyuram,
Bəlkə də...Bəlkə...Bəlkə də birdən...
Səni ömrüm boyu gözləyəcəyəm,
Qayıt deyəcəyəm son nəfəsimdə.
Ancaq yalvarıram, sevmirsən əgər,
Qayıtma, qayıtma, "qayıt" desəm də.
Sevmədim dünyada qızıl-gümüşü,
Dedim ki, vüqarım - etibarımdır.
Gözəl sevgilimin şirin gülüşü
Mənim dövlətimdir, mənim varımdır.
Sevmədim Ardı »