Haqqinda.az

Allak bullak ettiğin hayatımda
Yaşadım kırık dökükler arasında
Canım çok acısa da yaptıklarına
Ruhum özgürlüğün doruklarında.

Şaşkınlığım üzgünlüğüm geçti
Yenilse de yürek kendini yeniliyor
Yarım kalan hiçbir şey yok bitti
Affettim seni, sen kendini bağışla.

Yalanların ömrü kıldan incedir
Bir ömür acı çektiren bir anlık öfkedir
Yaptıkların yapacaklarına örnektir
Hala iyi şeyler düşünüyorum hakkında. Ardı »

Yene de sensizem, amma xeyalin
Daim menimledir sevdiyim gozel.
Meni meftun edib o gul camalin,
Nece de gozeldir o qaw, goz, uz, el.

Erwecekilibdir yuxum gozumden,
Gedib rahatligim elimden tamam.
Baw aca bilmirem ozum-ozumden,
Odlanib yaniram ele bil wamam.

Ne wirin ezabi varmiw sevginin,
Cekdikce ureyim yene xowlayir.
Menasi yox imiw sevgisiz gunun,
Sevdinmi, menali omur bawlayir.

Yaziq o wexse ki, sevmir-sevilmir,
Sevin ay subaylar, bexteverlewin.
Teklerin uzune tanri da gulmur,
El-ele yapiwin sevin, birlewin.

Sevgi ter cicekdir qoruyun onu,
Ayaqlar altina duwub qalmasin.
Zerifdir, kovrekdir qoruyun onu,
Etri, teraveti bir an solmasin.

IMZA: VUSAL AGAYEV / 27-03-2011 Ardı »

Açılıb yaralar qanayir yene,
Qapanib gözlerim qaranlıqlara.
Sızlayır üreyim, agrıyır niye?!
Deyishib gündüzü qaranlıqlara.

Otağım soyuyub isinmir daha,
Günlerim menasiz, heyat ag-qara.
Düshünceler meni aparır hara,
Üz tutub gedirem qaranlıqlara.

Dostlar, tanıshlar meni anlamır,
Derdiyim güller de solub-saralır.
Susuram dinmirem nitqim daralır,
Ümidim qalıbdır qaranlıqlara.

Gizletmek her sheyi inan cetindir,
Qelbimde yaralar yaman derindir.
Dünya sevenlerin, hesret menimdir,
Sevgimi gömmüshem qaranlıqlara.

Demirem arzularımın hamısı çin olsun,
Sevinclerim sonsuz, keder yox olsun.
Sadece parlayan bir günesh doğsun,
Qelbimi kor eden qaranliqlara. Ardı »

Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim
Bir avuc sevgiden yoxsa kederden
Durub qarsimda nikbin baxisla
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Geceler burunub hicran donuna
Agladin bulutla yagan yagisla
Siginib gecenin qaranligina
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Talehim yazilib agli qarali
Bu esqden ureyim qalib yarali
Sir deyil heyatim senden savayi
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Her yagis yaganda aglar bulutlar
Tukenir kelmeler susur dodaqlar
Sen susqun baxisla qurub xeyyallar
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Genc yasda cismimi cekdirdin dara
Gecemi burutdun qeme hicrana
Atib ureyimi bir qem deryasina
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Buruyub etrini hezin bir mehle
Bir bahar terafetli esen kulekle
Doyub penceremi her gun her gece
Neyi bilmek isdeyirsen soyle men deyim

Sehralar hesretdi yagis uzune
Gunduz gunesine Ardı »

Kohne mektublar -

Xəbər gələr daha ömrün
qışından,
Soyuyursan -
saçlarına qar düşər.
Ancaq köhnə kitabların içindən
Hərdən-hərdən
köhnə məktublar düşər.
Əyilərsən, götürərsən gizlicə,
boylanarsan -
arvad-uşaq görməsin.
Çəkilərsən otağın bir küncünə,
gizli-gizli oxuyarsan hər sözü.
Bu nə sevgi məktubudu, ilahi,
indiyəcən ağrıyır hər sözü də.
Yazan qızın nəydi adı, ilahi?
Yaddan çıxıb sifəti də, üzü də.
Oxuduqca lal sətirlər səslənər,
Yavaş-yavaş səsi düşər yadına.
Bir hərfdən - qaşı düşər yadına,
Bir hərfdən - gözü düşər
yadına.
O gözlərdən yadigartək
varaqda
Göz yaşının ləkəsini görərsən.
Birdən donu xışıldayar otaqda,
Pəncərədə kölgəsini
görərsən.
Diksinərsən, boylanarsan
qapıya;
"o kölgəni arvad-uşaq
gördümü?!"
Tez məktubu atarsan külqabıya,
yandırarsan hər sözünü, sətrini.
Sözlər yanar - kağızı da
yandırar,
Sözlər yanar - o qızı da yandırar.
Sözlər qaçar o alovun içindən,
Sən baxdıqca -
basar səni soyuq tər.
Sıra-sıra qara qarışqalartək
Qaçıb gedər qara-qara hərflər.
Təkcə o qız qaça Ardı »

Sevmişdim! Eşqimin gözündən düşdü də getdi.
Yandı bir kərə! Gözümün qəmindən bezdi, usandı.
Küsdü də getdi. Bacardı vallah qeherden divarlar
tikib hörməyi, bir qəlbi ikiyə bölməyi, onu ayrı
sevməyi məni ayri sevməyi bacardı getdi... Susdu
sözləri, bağırdım çağırdım səslədim də boş! Küsdü
gözləri. Getdi...
Həm haqqlı həm haqqsız, bir az ixtiyarsız... Danışdı
kövrəldi... Düşündüm yox daha bundanda o terefe
nə?! sevgi tukəndi. İçdiyi andları sıxdım ovcuna,
ötürdüm yol ayrıcına. Getdi...
İtirdim dumanlı kölgəsini də. Bir addım geridə
qoyub gəldiyim, O nağıl günlərin ölkəsini də.
inanmadim ki, günlərin, ayların gözəli bitdi. Son
anın qüdrəti sarsıtdı məni. Gör necə illərim
qoynunda itdi. Getdi...
Varikən yox olmaq necədə asan. İndi bu yoxluqda
var olan sənnən, axi necə qaçasan?! Necə
qurtulasan?!
Bu necə sevdadır Ardı »

Xanım,nahaqq sənə ümid olmuşam,
Sən də unudarsan hamı tək məni.
Görərsən hamıya unudulmuşam,
Sən də unudarsan hamı tək məni. Sevginin sonuna çatıb gedərsən,
Başımı sevgiylə qatıb gedərsən.
Sevgimi üstümə atıb,gedərsən,
Sən də unudarsan hamı tək məni. Görərsən devrəndə küləyəm ki,mən,
Görərsən bir sevən ürəyəm ki,mən.
Görərsən nəyinə gərəyəm ki,mən,
Sən də unudarsan hamı tək məni. Yatdığın gecələr gözümün ağı,
Nə gülməyi sevdim,nə ağlamağı.
Məni unutmağa nə var ki,axı,
Sən də unudarsan hamı tək məni. Ardı »

Yenə qəm dumanı bürüyür məni
Başına qar yağmış o dağlar kimi
Sənsiz gecələr də üşüdür məni
Donunu soyunmuş budaqlar kimi.

Vəfalı dost sözü dadıma çatır,
Ayrılıq nəğməsi qəlbəhüzn qatır,
Ağaran saçlarım günbəgün artır
Payızda saralan yarpaqlar kimi.

Sönüb eşqimizin odu, ocağı,
İndi buza dönüb yataq otağı.
Sənsiz yetiməm mən, ana qucağı
Əlindən alınmış uşaqlar kimi.

Nakam sevgimizi yaşayacağam,
Səni sevəcəyəm nə qədər sağam.
Qara gözlərinə her an möhtacam
Yayda kölgə salan qovaqlar kimi. Ardı »