ezondan 2.hikaye
tamam işte buraya kadarmış her şeye direnen benim şu zavallı bedenim artık dayanmıyor ağlamaya yorulmayan şu gözlerim artık açılmıyor konuştukça insanı mutlu eden dudaklarım artık sadece bağırmak için açılıyor arkadaşlarımın çok güzel dediği ellerimden artık kanlar akıyor yoruldum inanın çok yoruldum şu zalim dünyanın kahrını çekmek zulüm geliyor bana alışamıyorum alışamıyorum acıya senelerce çektiğimden midir bilmem alışamıyorum işkenceye yanıyor heryerim en önemlisi ise yüreğim
giderken söylediğin sözler değilde bakışların o güzel gözlerin koyuyor bana hiç böyle bakmamıştın hiç bu kadar acıtmamıştı canımı gözlerin eskiden aşkım dediğin o dudaklar şimdi nefret kusturuyor bana gecelerimi gündüzlerimi bilemiyorum artık uyumuyorumda unutuyorum seni unutuyorum galiba elimden kanlar akarak olsada hiç susmadan ağlayarak da olsa konuşmadan bi köşeye sessizce yatıp uyumaklada olsa duygularımı hislerimi kaybederekde olsa işkenceye maruz kalarakta olsa yüreğimi cezalandırarakda olsa unutuyorum galiba seni…
ve sevgilim gözlerimden yaş yerine kan akıyor şimdi küçük bi bıçak aldım kesicem bileğimi unutuyorum sevgilim bak ölerekde olsa ama korkuyorum sevgilim ölüm bile sevgine işlemez ya öldüğümde sakın ağlama korkma sevgilim hergece gelicem yanına bana unut dediğin o an varya ç ok denedim sevgilim ama ölüyorken bile unutamıyorum bak bileğimi kestim çokaz zamanım kaldı olmuyor sewvgilim unutamıyorum sevgilim yapamıyorum UNUTA……………………
BİR GENÇ KIZIN BİTMEYEN SON MEKTUBU…
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 443 Bölmə: Sevgi varmı?