Bir zamanlar, bütün duyğuların üzərində yaşadığı bir ada varmış:
Xoşbəxtlik, Kədər, Bilgi və bütün digərləri, Eşq`de daxil .
Bir gün, adanın batmaqda olduğu, duyğulara xəbər verilmiş. Bunun üzərinə hamısı adanı tərk etmək üçün qayıqlarını hazırlamışlar.Eşq, adada ən sona qalan duyğu olmuş çünki mümkün olan ən son ana qədər gözləmək istemiş.Ada batmağa az qala , Eşq kömək istəməyə qərar verir. Zənginlik, çox böyük bir gəminin içində, keçirmiş. Eşq, "Zənginlik, məni də yanına götürərsənmi?" deyə sormuş.Zenginlik, "Xeyr, gəmimdı çox çox qızıl və gümüş var, sənin üçün yer yox." demiş. Eşq, çox gözəl bir yelkənlinin içindəki 'den kömək istəmiş. "Qürur, lütfən mənə kömək et!", Qürur "Sənə kömək edə bilmərəm, Eşq. İslaqsan və yelkənlimi məhv edərsən." deyə cavab vermir. Kədər yaxınlardaymış və Eşq kömək istəyir: "Kədər, səninlə gəlim." Kədər "Of, Eşq, o qədər kədərlyəmki , tək qalmağa ehtiyacım var." Xoşbəxtlik də Eşqin yanından keçmiş; amma o qədər xoşbəxtmiş ki Eşqin çağırışını eşitmir. Eşq, birdən bir səs eşidir. "Gəl Eşq! Səni yanıma alacağam ..." Bu Eşqdən daha yaşlıca biriymiş. Eşq o qədər şanslı və xoşbəxt hiss etmiş ki, onun kim olduğunu öyrənməyi ağıl edə bilməmiş. Yeni bir quru parçasına çatdiqlarinda, Eşqə kömək edən yoluna davam etmiş. Ona nə qədər borclu olduğunu fərq edən Eşq, Bilgidən soruşur: "Mənə kömək edən kim idi?" Məlumat "O, Zaman idi" deyə cavab verir. "Zaman mı? Niyə mənə kömək etdi ki?" deyə soruşmuş Eşq. Məlumat gülümsəmiş:
"Çünki yalnız Zaman Eşqin nə qədər böyük olduğunu anlaya bilər" deyir ..
Tarix: 19.11.2013 / 04:06 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 45 Bölmə: Sevgi mesajları