Yamaq...
Bir bağlı qapı arxasına söykənib,
Yamağı sökülmüş həyatıma
yeni yamaq vururam.
Tikişlərin gözəlliyinə-
yəni uydurduğum yalanların saflığına
ən çox özüm inanıram.
Mənə ümüd olanlar
hər gün ümüdlərinin yerini dəyişirlər
axşamdan-sabaha
sabahdan-axşama.
Öz eyibinə kor olan hamı kimi
baxıram mən də olanlara.
Dualarıma güvənib,
Günahlarıma sığınıram.
Xəyallarım bir-birinə dost,
Düşüncələrim düşmən olub,
savaşmaqdan yorulmayan.
Bütün bağlı qapılardan keçə bilən
bir zaman var hərəkəti duyulmayan.
Özüylə çox şey daşıyır ,
Kim bilir nələr çəkir,
necə yaşıyır?
Bəlkə ölüm də özünə ölüm istəyir o an.
Bağlı qapı arxasına söykənib
yamağı sökülmüş həyatıma
yeni yamaq vururam.
Yaşamadığım hisslərim bağışlasın məni.
Tarix: 04.06.2015 / 17:46 Müəllif: Aziza Baxılıb: 251 Bölmə: Nuranə Nur
loading...