Ibretamiz Hekayeler → ILAN
Birgün kasıb adamın biri, bir
İLANLA dost olur, kasıb adamın
ne vaxt başı derdde olsa, ne vaxt
darda qalsa, İLANIN quyusunun
yanına gelermiş, quyunun
başında gözleyermiş, İLANDA
quyudan çıxıb yere bir qızıl
qepik qoyarmış, kasıb adamda
alıb gedermiş, birgün kasıb
adam xestelenir, yatağa düşür,
ayağa qalxa bilmir, oğlunu
yanına çaxırır, deyir oğul filan
quyunun yanına get, biraz gözle,
quyudan bir İLAN çıxacaq, ama
qorxma dostu o İLAN, yere bir
qızıl pul qoyacaq, sen o pulu al
gel, ne ise, oğlan atasının dediyi
kimi hemin quyunun yanına
gelir, atasının dediyi kimi
gözleyir, quyudan bir ilan çıxır
yere bir qızıl pul qoyur, indi
oğlanın ağlından şeytan girir axı,
tez ağlından keçirmeye başlayır,
demek ki quyunun içi qızılla
doludu, men eger İLANI
öldürsem bütün qızıllar menim
olacaq, ne ise Oğlan Ardı »