Nazilə Gültac → Qan...
İş saatı çoxdan qurtarmışdı. Gülayə isə hələ evə getməyə tələsmirdi. Son günlər oğlunun evdəki dözülməz münasibəti onu çox pərişan etmişdi.
Xalatını soyunub, şkafdan asdı. Ağır addımlarla xəstəxanadan çıxarkən dəhlizdə gecə növbəsində çalışan Akif həkimlə qarşılaşdı.
Həkim onunla salamlaşanda Gülayənin rənginin avazımasından halının yaxşı olmadığını yəqin etdi.
Axır vaxtlar onun fikirli, qayğılı hərlənməsi iş yoldaşlarının diqqətindən yayınmırdı.
Gülayədən nə baş verdiyini soruşsalar da, o, heç nə olmayıb, - deyərək, həqiqəti gizlədirdi.
Xəlvət bir yerə çəkilib için – için ağlayırdı. Axı, onlara nə deyəydi?
Oğlu Famil əsgəri xidmətdən qayıtdıqdan sonra bir müddət işsiz qalsa da, axır ki, dülgər yanında işə başlamışdı. O, işdən gələn kimi yeməyini yeyib , dərhal Ardı »