Haqqinda.az

Kənddə qış gecəsi, çöldə qar,boran,
Kimsəsiz evimdə tənhayam,təkəm.
Gözümə yük olub qaranlıq,duman,
Evim mənə yükdür,evimə yükəm.

Göy qarı aramsız püləyir yerə,
Mənə dərd püləyir divarlar yenə.
Süd kimi ağarır təpə,düz,dərə,
Elə bil giribdi bu kənd kəfənə.

Şaxta pəncərədən cumur içəri,
Yorğana bürünüb oturmuşam mən.
Evim buz olubdu,bu buz kədəri
Evimdə çiynimə götürmüşm mən.

Gündüzlər gizlənən çaqqal-tülkülər,
Durub ova çıxıb bu buz gecədə.
Onlar düz gəlirlər evimə qədər,
Durub ulaşırlar bizim küçədə.

Gecənin bu vaxtı verib səs-səsə,
Bəlkə istəyirlər Tanrıdan şikar?
Görmürəm,bilmirəm, nəyin üstəsə
Bəzən bir-biriylə boğuşur onlar.

Çaqqalın səsinə hürüşür itlər,
Susur çaqqal səsi itin səsindən.
Sonra göy üzündən torpağa qədər
Bir sükut asılır qış gecəsindən.

Göydən qar püləyir bayıra,çölə,
Evdə dərd püləyir mənə divarlar.
Birdən nərə çəkib bağırır elə,
Az qalır pələngə dönə divarlar.

Tanrının yadından çıxmışam niyə,
Bəlkə Ardı »

Kimsəsiz evimdə donuram buz tək,
Boranlı,qapqara kənd gecəsində.
Birdən bu buz məni əridir ürək
Həyətdə boy atan itin səsində.

Bu səsdən doğma səs tanımıram mən,
Ondan ürəyimə yaxını yoxdu.
Məni mənzilimdə udmaq istəyən
Gecənin köksünə sancılan oxdu.

Dövrəmdə ulayan yalquzaq divar
Bu səsi eşidib kəsir səsini.
Gecələr ulayan bu dörd canavar
Qorxudan ağzından buraxır məni.

Səsində əriyir gecənin xofu,
Əyrini,oğrunu daşa döndərir.
Dövrəmdə kiriyir gecənin xofu,
Səs deşib içimi boşa döndrir.

Həyətdə açılır bu səs şillə tək,
Həyətə yeriyən qorxuya dəyir.
Qorxunu atılan xəlvət güllə tək
Yerdən də,göydən də quş tək dənləyir.

Ümidi qəlbimdən qoymayır gedə,
Calayır sabahkı gül ümidlərə.
Gecənin xofunu boğub gecədə,
Gecədən çıxarır məni səhərə. Ardı »

Mən subay olanda elə bilirdim
Dünya kef yeridir,kefdədir hamı.
Məni qınamayın, belə bilirdim,
Kefdir bu dünyanın səhər-axşamı.

Mən elə bilirdim hər bir insana
Bu dünya həmişə gülərüzlüdür.
Elə buna görə baxsan hayana
Qızları həmişə gül bənizlidir.

Mənim öz dərdlərim olmadığından
Dərdini görmürdüm özgələrinin.
Üzümə sevinclə gülürdü hər yan,
Hər gün kefindəydim bu kef yerinin.

Evləndim, kef yeri dəyişdi yaman,
Oldu qaşqabaqlı gülərüz dünya.
Hara üz tutdumsa,qalxdı qarşımdan,
Hər gün dalğalandı bu dəniz dünya.

Ev dərd, iş dərdi cumdu üstümə,
Məni sürüdülər belədən belə.
Dərd oldu canavar, mən döndüm yemə,
Onlar yaşadılar hər gün bu yemlə.

Dünyaya dörd balam gəldi, sevindim,
Ancaq qayğıları mənə dərd oldu.
Özümü uçurdum, özümdən endim,
Bu dərd ömür boyu mənə yurd oldu. Ardı »

Gəlib girdim qocalığn mülkünə,
Ulu Tanrım,nələr varmış bu yedə.
Od günəşin od nəfəsli şəfəqi
Göy üzündən yağan qarmış bu yerdə.

Sıxır məni hər bir gündüz,hər gecə,
Sıxır məni getdiyim yol,hər küçə.
Qəm kök atır ürəyimdə gizlincə,
Geniş dünya yaman darmış bu yerdə.

Tənhalığa gecə-gündüz yeməm mən,
Özüm yoxam, indi olub naləm mən.
Yoxdur bircə harayımı eşidən,
Mənim kimi hamı karmış bu yerdə.

Salxım olub göz yaşlarım,dərən yox,
Bitib qalxır bu sinəmə girən ox.
Hamı baxır, ancaq məni görən yox,
Mənim kimi hamı kormuş bu yerdə.

Məni boğur evimdəki divarlar,
Hər divarda bir vahimə, qorxu var.
Bir tabutdu dövrəmdəki bu qubar,
Öz evim də mənə gormuş bu yerdə. Ardı »

Haqdan gəldim yer üzünə haqsız oldum,
Tanrım mənə bəxt vermişdi,baxtsız oldum.
Bir sevgidən taxt vermişdi,taxtsız qaldım.
Mən bilmirdim,nələr varmış yer üzündə,
Yerdən böyük kədər varmış yer üzündə.

Tanrım mənə nur vermişdi, nurum itdi,
Yer üzündə yer vermişdi,yerim itdi,
Öz evimdə oğlum itdi, pərim itdi.
Baldan artıq zəhər varmış yer üzündə,
Yerdən artıq kədər varmış yer üzündə.

Birömürdə neçə qanlı savaş gödüm,
Haqq uğrunda topa dönən min baş gördüm,
Qardaşının qanın içən qardaş gördüm.
Qandan doğan səhər varmış yer üzündə,
Yerdən ağır kədər varmış yer üzündə.

Haqq gəzirdim,şərə düşdüm,böhtan tapdım,
Mən azadlıq istəyirdim,zindan tapdım.
Sağ can itdi, xəstə olan bir can tapdım.
Haqqdan güclü şər varıymış yer üzündə,
Yerdən ağır kədər varmış yer üzündə.

Ev tikirdim, qəbir çıxdı ev yerindən,
Mənim üçün min Ardı »

Nə var yaşamağa, olmasa məslək,
Hansı hava olsa, oynarsan ona.
Birində oynayıb alqış alan tək
Həvəslə girərsən başqa oyuna.

Sirkdə ayı kimi oynadıb səni,
Sonra tumarlayıb yemək verərlər.
Yuxuda oynarsan bütün gecəni,
Oynaya-oynaya açılar səhər.

Vərdişə çevrilər oynamaq belə,
Oynarsan yeriyib, ya da qaçanda.
Durub oynayarsan evdə həvəslə
Arvadın önündə süfrə açanda.

Tamam oyun olar bu həyat sənə,
Heç görə bilməzsən onun özünü.
Ayıra bilməzsən çıxanda önə
Onun əyrisindən onun düzünü.

Oynarsan həyətdə əsəndə külək,
Oynarsan üfüqdən boylanan günə.
Oynadıb,oynadıb səni tula tək
Ovda qışqırarlar ovun üstünə.

Oynaya-oynaya ov gətirərsən,
Oynayıb ovçuya verərsən onu.
Canavar ovuna aparılsan sən,
Onda öyrənərsən başqa oyunu.

* * *

Oğlum döyüşlərdən getdi məzara,
Mən onun yasından geyindim paltar.
Onun ölümündən bircə il sonra.
Dalınca anası getdi bir bahar.

Qəlbimdə üst-üstə yığdım dərdi mən,
Bu quduz Ardı »

Üfüqlərə bu axşam
Qəriblik çöküb yenə.
Göydən qəriblik yağır
Torpağın sinəsinə.
İlahi, bu dünyada
Bu axşam gör nələr var.
Qərib nəğmə oxuyur
Qərib ağcda quşlar.
Hey axır qərib-qərib
Qərib sular çaylarda.
Hardan gəlib qəriblik
Doğulduğum bu yurda?
Göydə göy üzü qərib,
Yerdə yer üzü qərib.
Bu dünyanın özündə
Dünyann özü qərib.
Ruhum içimdə qərib
İşıq gözümdə qərib.
Niyə olub bu axşam
Özüm özümdə qərib.
Of, ürəyim sıxılır
Qəribliyin içində.
Bu axşam heç olmuşam
Mən heçliyin heçində.
Bu axşam hara gedib
Görən dünya dünyadan.
İndi qəriblik olub
Boş dünyaya hökmran.
Üfüqlərə qəriblik
Çöküb yen bu axşam.
Bu qəriblik içində
Özümdən yox olmuşam. Ardı »