Haqqinda.az

(1)- ( اللَّهُمَّ إِنِّي عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ، نَاصِيَتيِ بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فيِ كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فيِ عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيعَ قَلْبيِ، وَنُورَ صَدْرِي، وَجَلاَءَ حُزْنِي، وَذَهَابَ هَمِّي )
«Allahummə inni abdukə, ibnu abdikə, ibnu əmətikə, nəsıyəti biyədikə, madın fiyyə hukmukə, adlun fiyyə qadaukə, əsəlukə bikulli ismin huva ləkə, səmmeytə bihi nəfsəkə, au ənzəltəhu fi kitəbikə, au alləmtəhu əhədən min xalqikə, au istəsərtə bihi fi ilmi-l-ğeybi indəkə, ən təcalə-l-quranə rabia qalbi, va nura sadri, va cələə huzni va Ardı »

( بِسمِ اللهِ الحمدُ للهِ { سُبحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إلى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ } الْحَمْدُللهِ، الْحَمْدُللهِ ، الْحَمْدُللهِ ، اللهُ أكْبَرُ، اللهُ أكْبَرُ ، اللهُ أكْبَرُ ، سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ إنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لي فَإنَّهُ لاَ يَغفِرُ الذُّنُوبَ إلاَّ أنتَ )
«Bismilləh, əl-həmdu lilləh [* Subhanə-l-ləzi səxxara lənə həzə va mə kunnə ləhu muqrınin * Va innə ilə rabbinə ləmunqalibun] (*) Əl-həmdu lilləh, əl-həmdu lilləh, əl-həmdu lilləh, Allahu əkbər, Allahu əkbər, Allahu əkbər, subhanəkə-l-lahummə inni zaləmtu nəfsi fə-ğfir li fəinnəhu lə yəğfiru-z-zunubə illə ənt»

(Allahın adı ilə! Həmd Allaha məxsusdur. [*Bunları bizə ram edən Pak və Nöqsansız Ardı »

Duanın Allah qatında qəbul edilməsi üçün yerinə yetirilməsi vacib olan şərtlər vardır. Bu şərtlərdən bəziləri aşağıdakılardır:



1) Dua edən kimsənin duasına sadəcə Allahın cavab verməyə qadir olduğunu bilməsi lazımdır.

Belə ki, Allahdan başqa kimsə fayda verə bilməz və Allahdan başqa kimsə pisliyi dəf edə bilməz. Allah Təala belə buyurur: ?(Bütlər yaxşıdır) yaxud əli hər yerdən üzülüb darda qalan birisi Ona dua etdiyi zaman onun duasını qəbul buyuran, (sizdən) şəri sovuşduran, sizi yer üzünün varisləri edən kimsə? Məgər Allahla yanaşı başqa bir tanrımı var? Siz nə az düşünüb danışırsınız?? (Nəml, 62)

Bax, bu ayədə izah olunan tövhid elmi və etiqadi tövhiddir, yəni Rübubiyyət (Allahın Ardı »

(اللهُ اكْبَر، الله اكبر، الله اكبر، لاَ إلهَ إلاَّ اللهُ وحدَهُ لاَ شَريكَ لَه ، لَه الملكُ ولَهُ الحمدُ وهُو عَلى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ، آيِبُونَ تَائِبُونَ عَابِدُونَ لِرَبِّنَا حَامِدُونَ صَدَقَ اللهُ وَعْدَهُ ونَصَرَ عَبْدَهُ وَهَزَمَ الأحْزَابَ وَحْدهُ )
Hər təpənin üstündə üç dəfə təkbir edib ("Allahu əkbər" ifadəsi) sonra demək lazımdır: «Lə iləhə illə-l-lah vahdəhu lə şərikə ləh, ləhu-l-mulk va ləhu-l-həmd va huva alə kulli şeyin qadir. Əyibunə, təibunə, abidunə, lirabbinə hamidunə, sadaqa-l-lahu vadəhu va nasara abdəhu va həzəmə-l-əhzəbə vahdəhu»

(Allahdan başqa ibadətə və itaətə layiq haqq məbud yoxdur, mülk və həmd Onundur, O, hər şeyə qadirdir. Evimizə qayıdırıq, tövbə, ibadət və öz Ardı »

[color=#039b80]Ələvi Misri duası (ərəb. دعاء علوي مصري‎‎), Seyid Məhəmməd Ələvi Misri Seyid Şucaəddin oğlundan[1](ərəb. سیدشجاع‌الدین‎‎) nəql olunmuş dua.[2][3]

Seyid Bin Tavus Məhəcül Dəəvat kitabında bu duanı iki yolla nəql etmişdir.ilk yol: bir əski kitabda onun yazanı, adını Hüseyn bin Əli bin Hind deyən şəxsdən nəql edir: bu duanı Ələvi Misri 396h.q ilinin Şəvval ayında yazıb və onun sənədini belə zikr edir:[4]

Bu duanı movlamız İmam Zaman əhli beyt və şiələrindən olan birisinə ki bir şəxsin zülmünə məruz qalmışdı yuxuda öyrətmişdir, Allahda bu duanın vasitəsiylə onun işində açıqlıq verib düşmənini həlak etmişdir.[5]

Ərəb əlifbası ilə Ravilər:

أبو علي أحمد بن محمد بن الحسين بنإسحاق بن جعفر Ardı »

Asqıran adam deməlidir:
( الْحَمْدُ لِلَّهِ )

«Əl-həmdu lilləh»
(Həmd Allaha məxsusdur). Bu zaman yanındakı adam deməlidir:

( يَرْحَمُكَ اللهُ )
«Yarhamukə-l-lah»
(Allah sənə rəhm etsin) deyənə belə cavab vermək lazımdır:
(يَهْدِيْكُمُ اللهُ وَيُصْلِحُ بِالَكُم )
«Yəhdikumu-l-lah va yuslıh bələkum»
(Allah sizə doğru yol bəxş etsin və əməllərinizi sahmana salsın).

(əl-Buxari, 7/125.) Ardı »

(1- )Müəzzinin dedikləri təkrarlanır, yalnız:
(( حَيَّ علىَ الصَّلاهِ ))
«Hayyə alə-s-salət» (Namaza tələsin) və
(( حَيَّ على الفلاحِ ))
«Hayyə alə-l-fələh» (Xilas olmaq və nicat tapmaq üçün tələsin) dedikdə
(( لاَ حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إلاَّ باللهِ ))
«Lə haulə va lə quvvatə illə bi-l-ləh» (Qüvvət ancaq Uca olan Allaha məxsusdur) demək lazımdır)

(2)- Müəzzin şəhadəti oxuduqdan sonra belə deyirsən:
(( وَأَنَا أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، رَضِيتُ بِاللهِ رَبًّا، وَبِمُحَمَّدٍ رَسُولاً، وَبِاْلإِسْلاَمِ دِينًا ))
«Va ənə əşhədu ən lə iləhə illə-l-lah vahdəhu lə şərikə ləhu va əşhədu ənnə Muhəmmədən abduhu va rasuluhu, radıtu bi-l-ləhi rabbən, va bimuham¬mədin rasulən, Ardı »

«Kim əl-Kəhf surəsinin əvvəlindən on ayə əzbərləsə, Dəccaldan qorunar».

Hər namazın axırıncı təşəhhüdünün ardınca «Əuzu bi-l-ləhi» deyib Allaha sığınmaq da Dəc¬caldan qoruyar.

( Müslim, 1/555.) Ardı »