Haqqinda.az

ne bilirim ben kan-ı aşkı, aşku sevdayı..

iki teneke dolusu uyku aldım yanıma, hayatımı kâğıt bir bardağın içine boşalttım, çaydanlıkta demlediğim kalbimin tütsüsü uyandırdı ruhumu, kırıldı ayna, ve ağız değiştirdi yansıma.. su sıkan bir pusat sandığım hayatın katı aforizmasında, kâğıda kayıt dökmek istemedikçe yazdım, şimdi ise, kırılgan kaderi yaratan tanrıya teşekkür etmek istiyorum, ey tunç kılınç, sen sallan durmadan deli şimşeklerin çaktığı sakin göğümde, bez bebeklerin suratlarını kırmızılara boyamaya devam ederim, soluduğum havadaki ağır cüruf, keskin nefesime ekşi bir histeriyle doluşuyordu, gecelerden cumaydı, otuza bağlanıyor gün, gözlerimden rahman ve rahîm, yaşlarımdan sevda ve kan fışkırdı, ne gidişim belirli, ne dönüşüm belirgin, ne Ardı »

SON NEFES...

Bugün bitti büyük deli sevdam..
Ona beni bıraktığın gün canıma kıyarım demiştim..
düşünmedi hiç bıraktı beni..
Şimdi elimde isimlerini bilmediğim bi sürü hap aklımda sadece AŞKIM var..Ondan başkası o olmadan aldığım her nefes HARAM!!
Şmdi bir yudum su bitirecek hayatımı..Bugün ikinci kez öleceğim onsuz geçen her günü yaşanmamış sayıyorum
HERŞEY İÇİN TEŞEKKÜRLER CANIMIN İÇİ..
SENSİZ YAŞAYAMAM SENSİZ BEN OLAMAM BİLİYORSUN..

SİZ SEVENLER SAKIN BIRAKMAYIN SEVDİKLERİNİZİ...
EN BÜYÜK İHANET SEVDİĞİNİ SANA İHTİYACI OLDUĞU Bİ ANDA YALNIZ BIRAKMAKTIR
SENİ ÇOK SEVİYORUM
YAŞARKEN SEBEBİM ÖLÜRKENDE NEDENİMSİN

BENİ AFFET
SENİ HERŞEYDEN HERKESTEN ÇOK SEVİYORUM. Ardı »

Bu il Yeni Zenlandiyada yaşayan oğlu uzun ayrılıqdan sonra kəndə gəlmişdi. Ər- arvad nə qədər əlləşdilərsə, evlənməyə boyun qoymadı. Oğlu: “Saxlayaq gələn səfərə, dədə. Nə işləriniz var, görün, pula qızırğanmayın”, – dedi. İlk əvvəl də odundan başlamışdılar. Qonşu dağ rayonundan iki ”Ural” maşını doğranmış odun sifariş vermişdilər. Sonra da tövlənin tinindən yeni təndirxana tikmişdilər. Bir müddət yayın qızmar istisinin altında qalan odun parçalarını ora daşıyıb səliqə-sahmanla yığdırmışdılar.

Arvadın gözlərinin yaşı dayanmırdı, “bir də ölümümə gələcəksən, amma evlənsəydin, heç olmasa iki ildə bir dəfə gələrdin, bala”, – deyirdi. Ancaq nə xeyiri, bütün cəhdlər boşa çıxdı, oğlu bir ayın tamamında görüşüb- öpüşüb yerinə-yurduna Ardı »

kırmızı gül

lisedeydim o zamanlar daha kimseyi sewmiyordum 2 tanede arkadaşım wardı onları da çıktığı çocuklar wardı ikiside aynı okuldaydı ama farklı sınıftalardı. ama bitane arkadaşımın çıktığı çocuğun arkadaşınıda ben beğeniyordum ama bunu ne ona ne de başkasına kimseye söylememişt neyse bi gün bular buluşcaklarmış arkadaşım beni arayıp sende gel dedi bese ne işim war sizn yanınzda gidin işte siz ben gelmem ddim ama onlar genede beni almaya gelmişlerdi.ama gldiklerinde yanlarıda benm hoşlandığım çocuk da wardı tabi çocuk benm için gelmemiş sadece 2 gün arkadaşımın sewgilisinde kalıyormuş onlarda yanlız kalmasın diye beni çağırdlar bende tamam gelirim dedim we gittik ilk önce braz Ardı »

YokLuğumLa KaL Sevgili

Hayat soğuk, yağmurlu ve vurdumduymaz bir İstanbul gecesiydi... Ve gece yağan yağmur hep ürkütürdü beni. Yağmur değil yalnızlığımdı pencereleri damla damla yalayan, yıllarımı dolduran sensizlikti... Hep bir yanı yarımlık, hep senden uzaktalık, hayattaki tek "kimse"mden yoksunluk, yani kimsesizlikti. Bir kavuşma mucizesine inanma yolunda harcanmış bir hayatın ansızın sonuna gelme, ve o mucizeyi yaşayamadan bir başına ölme korkusuydu yağmur…

Yine yağmur yağıyor, yine gece... Yine İstanbul... Ve sen kollarımın arasından sıyrılıp kalkıyorsun yataktan. Nereye gidiyorsun sevgilim?

Sadece sana sarılarak uyuduğumda nefes alabiliyordum. Beni kollarına aldığında, yüzümü masumiyetinin yurduna, o kimsesiz boynuna dayadığımda, kokunu kalbimle soluduğumda... Uykun benim cennetimdi. Çünkü cennet Ardı »

Oglan seher yuxudan durarken axirki gozlediyi o mesaj geldi.Qiz oglanla gorusmek istediyini yazib.Oglan cox sevinir ve gorus yerine telesir...Hemseki gorus yerinde gorusurler.Oglan qizi goren kimi :senin ucun cox narahat idim duwunmeyden deli olmuwam...Qiz cvb verir:men sozu cox uzatmayacam mende nece gundu senin kimiyem gozume yuxu getmir cox fikirlesirem inaniram ki meni bawa duweceksen.menim ucun bir oglan elci gelib cox varli ailedi. Bilisen her qiz kimi menimde arzularim xeyallarim var.sen bulara meni chatdira bilmeyeceksen yeqin meni anlayisan.Eyer menim xosbextliyimi istiyirsense biz ayrilmaliyiq...Oglan cox pis olur ve diyir:men seni bawa duwurem men kasibam hecneyim yoxdu bir anam var meni anlayan.sen arzularina xeyallarina chatmalisan Ardı »

Elə adamlar var ki, görüşdüyün andan onlara adıyla müraciət edirsən. Maks da belələrindəndir. Elələri də var ki, bəyəndiyinə görə yox, özlərinə qarşı nifrət oyatdıqlarına görə diqqətini cəlb edirlər.

Nifrət o qədər böyüyür ki, hətta maraqlı hadisələrə vəsilə olur; siz vaxtaşırı bu adamların yanına qayıdaraq, onların qəlbindəki titrəyişləri öyrənməyə, özünüzü canıyanan göstərməyə çalışırsınız. Halbuki, bu mərhəmətdən sizdə əsər-əlamət belə, yoxdur. Köməyə ehtiyacı olan adamlara, dərdlərinə şərik olduğumuza görə yox, qayğılarının, nigaranlıqlarının bizi anlaşılmaz hisslərə bürüdüyünə görə əl tuturuq.

Maksın ilk dəfə məni bulvarda saxladığı gecəni çox yaxşı xatırlayıram. Köntöy görünüşü, özünü aparması məndə ikrah yaratmışdı. Kinoya tələsirdim. Birdən qarşımda bu kədərli yəhudi Ardı »

Yağış...
Selə qapılmış bir sevginin
ardından bir mahnıda
axtarılan təsəlli çatmamış olsa
gərək idi.
Külək vururdu sərindən üzümə.
Bir vaxt yalın ayaq yaşıllara
basdım geç ya da tez.
Özümdən keçməmək də çox
zaman olmuşdu.
Dəlilik idi bir az bu etdiyim axıb
gedən həyatımda.
Amma onsuz da "özündən
başlamalı hər şeyə" demişdim
küçəyə çıxarkən.
O sırada yağış yağmağa
başlamışdı.
Dənə dənə və varlığını
unutdurub xatırladan bir
sürətdə incədən süzülürdü
ruhuma. Bir eşq sonrası
incikliyi paklar ədasında. Hər
şeyin mümkünlüyünə
inad bir möcüzə kimi idi o an
hər şey. Qədərin cilvələrindən
nəsiblənmiş bir narahat halda
itirilmiş bir şeyini axtarar
kimi gözəllik gözlər baxışlarla
araşdırırdım yaş dünyanı.
Qəribə bir xoşbəxtlik qucaqladı
ruhumu əvvəl,
sonra bədənimi. Onsuz da
mənim üçün xoşbəxtlik,
həmişə gəlib gedən bir ay kimi
idi. Amma hər şey əslində
olduğu qədər idi. Necə
baxdığımın əhəmiyyəti yox idi.
Bir karvan Ardı »