Sevgi şerləri → Kagiz Gemiler...
Həyat qəribədi, mən lap qəribəyəm
Həyat dərs, mən dərsdən qaçan tələbəyəm
Sən müəllimsən, mənə öyətdin yalanı
Bu tilsim, bu hisslər saxladı zamanı
Bakı oldu oyuncaq şəhər, biz uşaq
Həyat karusel, əyləncə, tamaşa
Sən mənə öyətdin səbəbsiz gülməyi
Mən sənə öyətdim dəli kimi sevməyi
Həyat qəribə idi, biz lap qəribə idik
Həyat dərs, biz dərsdən qaçan tələbə idik
Gündüzlərdən isti idi bizim gecələr
Cümlələr bir sözlük, sözlərimiz hecalar
Mahnılar daha doğma, ruhumuz daha təmiz
Susurdu dodaqlar, danışırdı gözlərimiz
İndiki hisslərimiz ərimiş şam kimi
Tapdaladın məni, qucaqladım izlərini...
Kağız gəmilər, necə tab gətirsin bu qədər böyük dalğalara
Batanda kağız gəmilər, uşaqlar başlayır onlara baxıb ağlamağa
Sən də ağladın, son məktubunda yazanda "sevmirsən məni"
Mənim də qəlbiiim sənin dəniz gözlərində kağızdan bir gəmi...
Həyat Ardı »