Haqqinda.az

Əvvəlcə özünə bağladın məni,
- Sonra da ayrılaq, yetər! bəs! dedin,
Mən ki, istəmədim səndən ayrılım.
Sən bu ayrılığı özün istədin...

Mən əzab yaşamış kinli qüruram,
Çətin bu qürurla qarşında duram,
Səni unutmağa artıq məcburam,
Sən bu ayrılığı özün istədin...

"Sevirəm" sözlərin yalan həvəsdir,
Bəsdir hisslərimlə oynadın! bəsdir!
Dön desən, xeyri yox, artıq əbəsdir!
Sən bu ayrılığı özün istədin...

Xəyallar qurardıq sənlə baş-başa,
Deyərdik gəzişək, gəl qucaqlaşaq,
Daha gecdir gülüm, çətin qovuşaq,
Sən bu ayrılığı özün istədin...

Heç zaman tutmadı əlim düz əldən,
Görmədim qəlbimi qırıb, düzəldən,
Bəxtimdə ayrılıq varmış əzəldən,
Heç vaxt ayrılığı mən istəmədim.... Ardı »

Sənə çox sevirəm deyə bilmirəm
Yaman bağlanmışam niyə bilmirəm
Gəlib qapını da döyə bilmirəm
Sənsiz yaman darıxmışam sevgilim.

Seni sevən gündən çox dəyişdim mən
Sevir ya sevməyir fikirləşdim mən
Səndən uzaqlarda başa düşdüm mən
Sənsiz yaman darıxmışam sevgilim.

Nə ömür bitməyir, nə qəm bitməyir
Niyə dərd-kədərim sona yetməyir?
Gecələr gözümə yuxu getməyir
Sənsiz yaman darıxmışam sevgilim.

Söylə ayrı qalsaq neyləyəcəm mən?
Ölüncə yolunu gözləyəcəm mən
Səni görən zaman söyləyəcəm mən
Sənsiz yaman darıxmışam sevgilim. Ardı »

Indi nazin boyuk, ureyin aram,
Eh, men de senincun bele qalmaram.
Bir de gorersen ki, bir erk yerin yox,
Qalmisan nece yad baxisin altda.
Qefil goreceksen cetirin de yox,
Esirsen bir qerib yagisin altda. Gunesde ustune kolge salan yox,
Tenhasan, amma hec yada salan yox.
Sonub senden otru o isti ocaq.
Onda bileceksen menim sevgimi,
Bileceksen, o da cox gec olacaq. Konlun darixanda, lap darixanda,
Kimlerse hardasa qosa baxanda,
Bir de goreceksen sen burda teksen,
Yaninda bos qalib bir sirdas yeri,
Sizlayir konlunun hemin bos yeri.
O sozun, o sesin, o erkin yoxdur, Derdin var, bu derde serikin yoxdur.
Onda birden-bire gozun dolacaq,
Onda bileceksen menim sevgimi,
Bileceksen, o da cox gec olacaq. Meselen, bir defe yeri gelende
Bir Ardı »

Men bu şeirleri sene yazıram,
Daha sebebini menden soruşma.
Hisslerim yaz deyir mene, yazıram,
Sakitce al, oxu dinme, danışma.. Men bu şeirleri sene yazıram
Bir setir qaşındır, bir setir gözün,
Birinde gizlenir xoş baxışların
Biri ince sesin, biri gül üzün.. Şeirler aparır meni, azıram
Yaxşı ki,menimle sen de azmadın.
Men bu şeirleri sene yazıram,
Sen mene bir “salam” bele yazmadın. Ölmeye ne var ki, ölüm, hazıram.
Onsuzda qebirim qazılıb menim.
Men bu şeirleri sene yazıram
Bu yeqin alnıma yazılıb menim. Oxuyub bu qeder halını pozma,
Men bu şeirleri sene yazıram.
Son defe ağlayıb dedinki, yazma,
Tersliye düşmüşem yene yazıram.. Ardı »

Bu qatar vusaldan hesrete gedir,
Veten ureyinden qurbete gedir
Deyesen ayri bir qismete gedir
Ne olar saxlayin geden qatari...
Gulusu aparir goz yasim qalir
Ureyim bosalir,gozlerim dolur
Bu qatar ayriliq havasi calir
Ne olar saxlayin geden qatari...
Zamani dograyib bicir bu qatar
Sevgimin ustunden kecir bu
qatar
Menim goz yasimi icir bu qatar
Ne olar saxlayin geden qatari...
Yuyursem,cagirsan cata
bilmerem
Qelbimden qoparib ata bilmerem
Getdi mi bir daha tuta bilmerem
Ne olar saxlayin geden qatari...
Menim baharimi aparib gedir
Elini elimden qoparir gedir
Qoymayin yarimi aparib gedir
Ne olar saxlayin geden qatari. Ardı »

Bir mektub var elimdeOdunyanin icinde sen varsan,
men varam,
Ve hem de xatirlanmali bir roya.
Xatirladiqca gozlerim onune gelir,
qelem qawli,
on alti yawinda bir qiz.
Ilk sevgi mektubu yazir
misralari nizamsiz.
Sonra ayli-ulduzlu bir yay gecesi,
qelb oxwayanda,
gece boceklerinin sesi.
Ilk goruwune cixir sevdiyinin,
Mecnun soyudun altinda,
dunyada ilk defe
ilk opuw sesinden diksinib,
Gozlerine baxir sevdiyinin.
Ve qati dumanli bir payiz axwami,
otagimizda yanan wami,
Bir de qollarim ustundeki
wen qehqehelerini.
Cilgin opuwlerimin yerini,
saclarinin qoxusunu,
gozlerinin yuxusunu,-
Miwil-miwil yatmagini.
Subh tezden meni oyatmagini,
ve bu sefere yola duwmemi
Ayrilanda seninle
hesretle opuwmemi
Xatirlayiram,
xatirladiqca senin,
Mektublarini oxuyuram.

IMZA: VUSAL AGAYEV / 06-10-2011 Ardı »

Gezmek isteyirem... sensizliyimi
Yollarda itirim, unudum tamam.
Hara gediremse, xatiren kimi
Agir bir yuk ile qarsilasiram.
Seni itirmisem,
neyleyim ancaq
Her zaman, her yerde gorunur yerin.
Yox, doze bilmirem,
derd ondadir ki,
Ozunden agirdir xatirelerin.
Sirin xatireler bir tikan kimi
Yollara sepilib destebedeste.
Xatiren tikandir, cizir qelbimi,
Yoxlugun duz sepir yaramin uste.
Yaddasim ele bir gunes ki, gun ki,
Duneni nur kimi gorurem aydin.
Deyirem, yaddasim ele olsun ki,
Mene dunenimi xatirlatmasin!

Gulmek isteyirem... ureyimdeki
Honkurtu sesini batirmaq ucun.
Bilmirdim, mehebbet bir cellad teki
Menim gulusumu oldurmus butun.

Yandirdi konlumu bu soyuqlugun,
Var iken, sag iken yox olmusam men.
Gor nece Ardı »

Anan olub gecələri oyaq qalan,
Sən yatmayıb ağlayanda laylay çalan.
Ağac kimi pöhrəsinə kölgə salan...
Gözləməyin anaların ölümünü!

Büdrəyəndə, yıxılanda dayaq olub,
Sevincinə, kədərinə ortaq olub.
Deməyin ki, çox qocalıb, artıq olub!
Gözləməyin anaların ölümünü!

Onun da öz taleyi, öz bəxti vardı...
Ev-eşiyi, qurulu bir taxtı vardı...
Saçlarının şəvə kimi vaxtı vardı...
Gözləməyin anaların ölümünü!

Elə sanır – oğul onun dirəyidir.
Varı-yoxu - səni sevən ürəyidir.
Ana hər vaxt, hər bir kəsin gərəyidir,
Gözləməyin anaların ölümünü!

Övladına açar isti qucağını,
Qurban edər öz odunu, ocağını.
Çox görməyin evinizin bucağını!
Gözləməyin anaların ölümünü!

Oğul atmaz heç bir zaman anasını!
Süd itirən çəkəcəkdir cəzasını!
Vaxt gələndə dəyişəcək dünyasını,
Gözləməyin anaların ölümünü!
Müellif: Afaq Şixli
P.s Allah ANALARİMİZA can sağliği versin. Amin! Ardı »