Haqqinda.az

Gileyləndim – nə həyatdı,
İlk məhəbbət məni atdı.
Gənclimdə itdi batdı,
Bu sevgidən yarımadım.

Ürəym çox aldanmışdı,
Kösövə dönüb yanmışdı.
Mənə dayaq dayanmışdı,
Ürəyimi qınamadım.

O gözələ oxşarın var,
Axarın var, daşarın var.
Mugamtək, kürd ovşarın var,
Niyə səni tanımadım… Ardı »

Eşqimin günəşli yollarında sən
Qoymaram görəsən nə duman, nə çən
Uzadir ömrümü səninlə keçən
Hər şirin dəqiqə, hər saat, hər an,
Sən mənə inan...

Sən Mənə inan..
Bir oğrun baxışın dünyaya dəyər,
Bir anlıq həsrətin qəlbimi dələr,
Bir tük əskik olsa başından əgər
Mən özüm olaram dərdinə yanan,
Sən mənə inan...

Sən Mənə inan..
Bülbülün olaram yaşıl bağ olsan,
Qartalın olaram qarlı dağ olsan,
Bircə gün gözümdən sən uzaq olsan
Mənə zülmət olar işiqlı cahan,
Sən mənə inan...
Sən Mənə inan..
Cavanlıq bir zaman dolacaq yaşa,
Ömür karvanını çəkəcək başa.
Bir gün köçəndə də, səninlə qoşa
Köçüb gedəcəyik qoca dünyadan
Sən mənə inan... Ardı »

Bir ewqin odunda seni, a dilber,
Ne vaxtdir yandirib yaxa bilmirem.
Senden qeyrisine, iwe bax iwe,
Gozumun ucuyla baxa bilmirem.

Itirirsen meni gorcek, ozunu,
Xefif bir qizarti alir uzunu.
Yana donderirsen ala gozunu,
Urekle qarwina cixa bilmirem.

Herden kucenize men gelen zaman,
Nedense ehvalin qariwir yaman,
Ewqimi acmaga vermirsen aman,
Negmetek qelbine axa bilmirem.

Senin awiqinem, Vusalam men,
Mecnuna benzerim var, lap deliyem men.
Qelb sozumu sene demeliyem men,
Hele wimwek olub caxa bilmirem.

IMZA: VUSAL AGAYEV / 05-07-2011 Ardı »

Derd cekmeye alismisam,
Zovq aliram derdlerimdem.
Hesretinle oldur meni,
Qoy zovq alim kederimden.

Derd cekmeye alismisam,
Gel tezele bu yarami.
Derdim mene hemdem olub,
Od vur, inlet bu canimi.

Derd cekmeye alismisam,
Gel derdimi tezele get.
Cox da qalma, sen yanimda,
Qoyma halim duzele, get.

Derd cekmeye alismisam,
Get ki, gelsin qem uste qem.
Get ki, olum hesretinle,
Qurumasin gozumde nem.

Derd cekmeye alismisam,
Dusunme ki, besdir daha.
Dusunme ki, yanar cani,
Saxlama bunu sabaha.

Derd cekmeye alismisam,
Gel bir anliq sizlat meni.
Gelisinle sizlatmisan,
Gedisinle aglat meni.

Derd cekmeye alismisam,
Teki sende derd olmasin.
Derdlerimle burax meni,
Derdim sene derd olmasin... Ardı »

Hamı laqeyd olub daş tək hamı biganəyə dönmüş,
Ürəklər bum-buz olmuş boş, soyuq bir xanəyə dönmüş,
Məhəbbət, sevgi qeyb olmuş, tamam əfsanəyə dönmüş,
Küdurət indi hakimdir, odur ki, hey axır qanlar.
Xudaya, bəs bu məhəbbətsiz necə ömür eylər insanlar…

Bəşərçin ondan özgə bir xilas yoxdur, ümid yoxdur,
Onunla bir keçən ömrə ölüm yoxdur, süqut yoxdur.
Onun ölməzliyinə həm dəlil, həm də sübut çoxdur,
Onunla göz açıb xilqət, onunla dövr edir qanlar.
Xudaya, bəs bu məhəbbətsiz necə ömür eylər insanlar…

Haçan Məcnun ilə Leyli bu eşqi badəsin içdi,
Bu bir əfsanəyə döndü, gəzib dildən-dilə düşdü.
Məhəbbətsiz min il sağ qalsa da məxluq yenə heçdir,
Ardı »

Sevgi nəğmə olsaydı
Hər sətir “sən” olardın.
Qopub dodaqlarımdan
Ürəyimə dolardın..

Sevgi külək olsaydı
Mən də qanad taxardım...
Uçaraq xəyallara
Gözlərinə baxardım.

Sevgi həyat olsaydı
Yaşayardım ürəkdən.
Qovuşardıq ömürlük
Torpaq, Günəş, sən və mən! Ardı »

SEBEBİ MECHUL AYRILIK

şimdi bana ayrılalım çek git diyorsun,
unut adımı, resimlerimi tek tek yak diyorsun
ne kolay, ne kadar da basit söylüyorsun
söylesene sevdalım; artık beni hiç mi sevmiyorsun

sen benim ilk göz ağrım, ilk aşık oluşum
anlamsız sandığım hayatıma anlam buluşum
sen; aşkından bildiğim sokaklarda koyboluşum
ve ilk defa elime kalem alıp satırlara yüreğimi koyuşum

ben sende tattım yaşamanın tadını
ben sende öğrendim sevda kelimesinin anlamını
yokluğunda tanıdım keremin yandığı sevda yangınlarını
ve yanımdayken anladım dünyada en anlamlı olanımı

ben sana bu kadar deli divaneyken
şiirlerde aşkımızı seni anlatırken
sensiz bir saniyenin bile isyanındayken
söyle bana yar ayrılık nerden esti aklına durup dururken

bana diyorsun ki ayrılalım beni unut
resimleri yırt at kendini hayallerle avut
artık ellerimi Ardı »

Bu qədər zaman mənə izah etməyə
çalışdığını, özümü
tapdığımda anladım.

Hər kəsin xoşbəxt olmaq üçün başqa bir yolu
varmış,

Öz yolumu çəkdiyimdə anladım..

Bir tək yaşanaraq öyrənilərmiş həyat,
oxuyaraq, dinləyərək deyil..

Bildiklərini mənə niyə
izah etmədiyini, anladım..

Ürəyində eşq olmadan keçən hər gün
itkinmiş,

Eşq arxasından niyə
qaçdığını anladım..

Ağrı zirvəyə çatdığında
gözyaşı gəlməzmiş gözlərdən,
Niyə heç ağlamadığını
anladım...



Ağlayanı güldürə bilmək, ağlayanla
ağlamaqdan daha qiymətliymiş,

Gözyaşımı gülüşə çevirdiyində
anladım..

Bir insanı hər hansı biri incidə bilər, amma bir
tək ən çox sevdiyi ağrıda bilərmiş,

Çox ağrıtdığında anladım..

Lakin,dəyərmiş sevilən onun üçün tökülən hər
damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikdə sevinclər
tərk etdiyində anladım..

Yalan danışmamaq deyil, gerçəyi
gizləməməkmiş bacarıq,

Ürəyini əlimə qoyduğunda anladım..

"Sənə ehtiyacım var, gəl ! "
deyə bilməkmiş güclü olmaq,

Sənə "get" dediyimdə anladım..

Biri sənə "get" dediyində, "qalmaq istəyirəm"
deyə bilməkmiş sevmək,

Get dediklərində getdiyimdə Ardı »