Haqqinda.az

Nəğmə dedik yol uzunu, yol
boyu,
Dərə keçdik, çiçək dərdik qol-
boyun,
Necə qıyım, namərdliyə qol
qoyum,
Qaçıb səni bu düzlərə atım
mən.

Qənim olar torpaq mənə, çay
mənə,
Qismətimsən, tale verib pay
mənə,
Dönük çıxsam kim inanar day
mənə,
Onda gərək əbədilik batım
mən.

Bu sevdanı ötüb keçən san­
madım,
Olanımı, qalanımı danmadım.
Hər deyilən şirin sözə yanma­
dım,
Nəfəsimi gəl səninlə qatım
mən.

Bir dilim var, bir ürəyim, bir
sözüm,
Yoxdur səndən gizli sözüm,
sirr sözüm,
Bir gözüm mən, sən də oldun
bir gözüm.
Bir qəlbim var, neçəsinə sa­
tım mən.
Sevdasız qəlb – toz bürümüş
boş beşik,

Gəl, eşqinlə işıqlansın ev-eşik,
Qoz ağacı tez böyüyür biti­
şik.
Gəl qovuşaq, muradıma çatım
mən. Ardı »

Gəl, ört pəncərəni, qalaq üz-üzə,
Bir sən ol, bir də mən, bir də gözlərin.
Vüsal qərq olurkən hicran-dənizə
Ağ bir yelkən olsun o son sözlərin. Bir sən ol, bir də mən, bir də dərdimiz,
Ağlayaq doyunca, gülək doyunca.
Baş-başa qaldıqca bu möhnətdə biz
Döysün qapıları külək doyunca. Döysün qoy, açmayaq, yorulsun külək,
Qəmli hicran qalsın qapıda dustaq.
Bir an vüsalınla çırpınsın ürək,
Sonra... sonra yenə biz ayrılmayaq. Ardı »

Yoxluğunun acısına dözmür ürək.

Hansı ümid, güman ilə

Bu hicranın yanğısına sinə gərək?

Gəl ki, sənin gəlişindən

Hamılıqla deyək, gülək...

Dözmür ürək!

Bu payızın hirsinə bax,

Ləçək-ləçək yarpaqları qırıb-tökür.

Camalının həsrəti də payız kimi

Xəzan edir ömrümüzü,

Ömrümüzün tellərini söküb-tökür.

Bir bülbüləm aşiq gülə,

Qaldım həsrət bircə gülə,

Mənsə güldən çox-çox uzaq,

Göz yaşlarım dönür selə.

Dözmür ürək!

İstəyirəm bir gül olum,

Bəlkə bir gün dərib məni,

Bəzəyələr stolunun üstünə.

Mən də ordan solanadək,

Həsrətilə baxım sənin üzünə

İstəyirəm bir quş olub

Hey başına dolanım.

Ey mənim ahım-amanım!

Ey mənim əsrim- zamanım!

Sən bir şam ol, mən pərvanə,

Qoy başına dolanım, şövqündən yanım!

İstəyirəm dönüb olam bir göz yaşı,

Qatarlanıb kirpiyinə düzülüm.

Min aləm nuru gözəl gözündən,

O xalə toxunub yanağına süzülüm.

Dözmür ürək!

Sənsizliyin ağrısına dözmür ürək.

Bu bəla çölündə, Ardı »

βir zamanlar səmada bir-birlərini həqiqətən çox sevən bir buludla ulduz vardı.Bulud səmanın ən şirin,ən çəhrayı buludu,ulduzsa ən parlaq, ümidi ən çox əks etdirən ulduzu idi.
Səmadakı hər varlıq onların sevgisini qısqanırdı.Şirin bir qısqanclıq idi.Amma biri vardı ki,bulud və ulduzun ayrılmalarını ürəkdən istəyirdi.Həm də ulduzun ən yaxın yoldaşı olmasına baxmayaraq.Bulud bir az saf idi, kimsəni qıra bilməzdi.Ulduzsa buludu üçün əlindən gələn hər şeyi edə bilər,hər kəsə meydan oxuya bilərdi.

Ｏnsuz da onun üçün bir buludu bir də çox sevdiyi dostu pəri vardı.Bir dərdi olduğunda gedər pəriyə izah edərdi.Haradan bilə bilərdi ki, pərinin bir gün
"Necəsə buludum məni sevir, dönəcək" deyə düşündü...Bir gün nəzər dəydi buludla Ardı »

Bu gün əhvalımı sormayın mənim,
Bu gün evvelki tek ola bilmirəm.
Bir dost itirmişəm sevgi üzündən
Bir yerdə dayanıb qala bilmirəm.

Sandı ki, göylərdən enmiş mələyəm,
Ruhunu oxşayan ilıq küləyəm.
Yaralı qəlbində yalnış diləyəm,
Mən onun yadına sala bilmirəm.

Onun bu sevdası vaxtsız qonaqdı,
Mən bir ötən günəm, o bir sabahdı.
Bilirəm, qəlb qırmaq böyük günahdı,
Nə edim könlünü ala bilmirəm. Ardı »

Ureyimde qaldi ewqin
Tez deyiwdin axi necin
Ele bildim sen de sevdin
Sevdin goren?amma necin?
Gozlerinin qarasiydim
Ureyinin parasiydim
Ne tez öldü senin sevgin
Sevdin goren?amma necin? Ardı »

Bir məktub yazmışdın yadındadırmı?
Özünü o zaman mənə öyrətdin,
İlk sətri “səninəm” deyib başladın,
Getmərəm demişdin, bəs niyə getdin?
Sanki bir xəyaldın hər gün canlanan,
Gözümün önündə yurd-yuva salan,
Mənə tək mən oldum sonunda qalan,
Getmərəm demişdin, bəs niyə getdin?
Ölərsən mənlimə birlikdə qalsan,
Niyə bu sevgimi niyə danırsan?
Özünü məndənmi üstün sanırsan?
Getmərəm demişdin, bəs niyə getdin?
Demək yalan imiş yalan gözlərin,
Mənimçün üzülən solan gözlərin,
Haraya göz atsam sənin izlərin,
Getmərəm demişdin, bəs niyə getdin? Ardı »

Birce wirin soz isteyir,
Bir alovlu goz isteyir!
Bu derdlere doz, isteyir,
Menim yarali ureyim!
Ne umurdum, ne gordum men,
Sevgiden celeng hordum men!
Yolunda sine geldim men
Duwdu arali ureyim!
Sen sevsende sevilmedin,
Sevgi qedrini bilmedin.
Bir gun olsun, gulmedin,
Menim parali ureyim!
Parca-parca oldu omrum,
Bir gul kimi soldu omrum.
Bitdi, yarim qaldi omrum,
Yardan yarali ureyim! Ardı »