Haqqinda.az

Elimi tutandan ureyimi buraxdim,
Gozlerimden ayridir usaniram.
Yanimdasan yene senincun darixiram,
Baxiwini menim havam saniram,
Ele baxma gozlerime yaniram.
Seni seven gunden sevdim heyati,
Senle yawadigimi duyuram.
Senli radelerimde unuduram saati,
Dehwete bax seni senle aniram.
Ele baxma gozlerime yaniram.
Yeriwini gordummu ayaqlarim tutulur,
Gorduyum an bileydin nece duygulaniram.
Seni dinledikce canima can qatilir,
Suzende nazinla alovlaniram,
Ele baxma gozlerime yaniram.
Sene sag ol deyib vidalawanda,
Qarwinda ele bil son defe dayaniram.
Deme hesreti varmiw bir qariwinda,
Mensiz aldigin nefesi inan sene qisqaniram.
Ele baxma gozlerime yaniram.
Yanagindaki sahilden zillediyin
Semtinden cixardir meni,
Bir yoolara yollaniram
Bebeyimin qarasina boylaniram.qawiq-qawiq,
Bezeyinin duzlutyunden donuram aldaniram
Ele baxma gozlerime yaniram.
Qorxuram bu qeder sevmekden seni,
Gunden dune oz sevgime baglaniram
konlum ewq evine qonaq geleni,
Omrumu satmiwam sevgimden yaraniram.
Yalvariram Ele baxma gozlerime Ardı »

İlk Gelir Son Gider Boşluğa

Sebep yok, sonuç yok, var olmaya
İlk gelir, son gider, boşluğa
An gelir, ölüm gelir, koynuma
Sen yok, Ben yok, yan yana

Tattığım, ilk nefes, borcuma
Sorduğum, kördüğüm, boynuma
Ellerim, gözlerim, toprağa
Sebep yok...... Sonuç yok...... Ardı »

MENİ BAĞIŞLA
***
Sen geden zamandan gülmemişem men.
Gücle yaşamışam, ölmemişem men.
Yazın qiymetini bilmemişem men.
İndi elleşirem boranla, qışla.
Ne olar sevgilim meni bağışla.
***
Bilirem qarşında günahkaram men.
Senin getmeyine sebebkaram men.
Geri dönmeyine ümidvaram men.
Göz yaşı gönderdim yağan yağışla.
Ne olar sevgilim meni bağışla.
***
Sensiz mekanlara, getmir ayağım.
Dünyanın sesini duymur, qulağım.
Daha yaşamağa, öldü marağım.
Kesdim elaqeni dostla, tanışla.
Ne olar sevgilim meni bağışla.
***
Müellif: Nüsret Hesen

(müellif hüquqlarını pozan binamusdu) Ardı »

Məni atəşlərə tərk edib getmə
Uçub səmalara ey ruhum getmə
Bilirəm dəymişəm xətrivə gözəl
Nə olar sən məni tərk edib getmə.

Gözümün nurusan gözümnən getmə
Inciyib bir acı sözümnən getmə
Nöqsanım çatsada yüzə milyona
Nə olar sən məni tərk edib getmə.

Sən dünyanı mənə gəl zindan etmə
Bu yazıq canıma sən zülm etmə
Mən səmsiz yaşaya bilmərəm əsla
Nə olar sən məni tərk edib getmə.

Məni öz yanınnan gəl uzaq etmə
Məni xəyalında sən düşman etmə
Günahım böyükdü bunu bilirəm
Nə olar sən məni tərk edib getmə.

Mən ölsəm onu bil ruhum sənlədi
Səndə ruhumu tək qoyub getmə
Şairin döyünən qəlbi sənlədi
Tək qoyub Qasımı bir yana getmə. Ardı »

Gedirsen sevgilim,sene yaxwi yol,
Arxanca yuyurub qacan deyilem.
Qanadi qirilmiw bir quwam indi,
Bawinin ustunde ucan deyilem...

Urkutdun konlumde xatireleri,
Donub ureyimde ewqinin yeri.
Gedirsen,bir daha qayitma geri,
Seni sevgili yar bilen deyilem...

Cetin ki,qelbimi alasan ele,
Mehebbet yolunda nawisan hele.
"Geri don"kelmesin getirme dile,
Nerminem,omurluk donen deyilem........................... Ardı »

Yokluk Şefkati

Ve son

Herkes ölünce

Bir boş evren

Acı bitmiş

"Yokluk" şefkatiyle sarmış herkesi

Sonsuz bir huzur sessizliği

Ne ağlayan annesiz kalmışlar

Ne nerde evladımız diyenler

Herkes kendinden kurtulmuş

Herkes herkesten kurtulmuş

Kötülük sona ermiş

Kötülük yok olmuş Ardı »

Qar kimi ag geldim
Lekesiz geldim
sessizce yagmisdim yollarine men.
Men senin omrune *belke*siz geldim
Yigildin guc kimi qollarima sen…
Bitdi baxislarin negmesi,sozu
Sukut qolarinda gezdirdi bizi…
Soyuqdur qar kimi…
Ne deyim,
Duzu,-
Belke bu soyuqluq bezdirdi bizi…
Indi xatirenle yanacagam men,
Gulsen, gulusune buruneceyen
Qar kimi ovcuna yagacagam me,
Qar kimi ovcunda eriyeceyem!…
Hesretin qelbimde dinr tar kimi
Negmeler denizdir,vusalin qayiq.
Sen de,ay sevgilim,
Getdin qar kimi
Qayitsan,qar kimi lekeisz qayit Ardı »

Gecə xəlvətcə bizə sevgili yar gəlmiş idi,
Üzü aydan da gözəl Nazlı Nigar gəlmiş idi.

Tər taxıb gül yanağından,bulud örtmüşdü ayı,
Onu düşmənmi qovub,könlü qubar gəlmiş idi.

Ona mən göz yetirib xəlvəti baxdım-baxdım,
Ovçunun ovlağına körpə şikar gəlmiş idi.

Uyuyub hər ikimiz rahət olub bir yatdıq,
Bəxtimin bağçasına güllü bahar gəlmiş idi.

Dedi:Getmək dəmidir,söylə nə istərsən yar,?
Bir öpüş istədim ondan,yeri var gəlmiş idi.

Ağlayıb getdi o yar, göz yaşı yandırdı məni,
Odlara yandı dilim, sanki şərar gəlmiş idi.

Ey Nizami! – dedi- birdən ayilib,gördüm o yox
Demə röyada bizə,çeşmi xumar gəlmiş idi. Ardı »