Bir gün Molla Nәsrәddin evinә gedәrkәn dostlarından bir neçәsi onun qabağını kәsib deyirlәr:
—Molla, gәrәk bizi evinә qonaq aparasan; çunki çoxdandır sәninlә duz-çörәk yemәmişik.
Molla nә qәdәr:
— Balam, әl çәkin, onsuz da evimizdә yemәk üçün bir şey yoxdur,—deyirsә yoldaşları әl çәkmir.
Axırda Molla razı olub bunlarla birlikdә evә gәlir vә qapısına çatanda deyir:
—Siz burada dayanın, mәn qonaq gәldiyini evә xәbәr verim.
Molla içәri girәn kimi oğlunu öyrәdib göndәrir ki, qonaqları bir tәhәr yola salsın. Oğlan küçәyә çıxır özünü bilmәmәzliyә qoyaraq qapıdakılardan soruşur:
—Әmi, kimi istәyirsiniz?
—Mollanı gözlәyirik.
—Molla evdә yoxdur.
—Necә yoxdur? Molla bu saat qapıdan içәri girdi,—deyә qonaqlar Ardı »