Haqqinda.az

Bir

Bırak Tanrı'yı düşünmeyi
Kendin cevaplıyamaz
Sorma Bana ya da başkasına
Hepimiz kendimizden ibaretken
Yaşa sadece yaşa, ve öl, sadece öl
Zamanlar akıp gitsin omuzlarından
Başını her göğe kaldırdığında Tanrı yerine
Aşkı düşün ve sevdiklerini ve düşün
En yalnız kaldığın da sadece Anneni
Yaşa sadece yaşa, ve öl, sadece öl
Bir şarkı ol şarkı söylerken
Çok sevmiş olsan da unut sustuğunda
Bir "an" ol sadece hep tek bir "an"
Bir "an" ol... ki her ne yapıyorsan
Yaşa sedece yaşa, ve öl, sadece öl
Beklemeden hiç bir şeyi Ardı »

Hicran ezabinda tənha gecələr,
Cavab tapmadiğim suallarimsan.
Dünənim, sabahim, ölənə qədər
Sən mənim bitməyən
xəyallarimsan.. .
Həsrətin qəlbimi çox incitsədə,
Dözməyə borcluyam inam itsədə.
Nəfəsim getsədə, ömrüm bitsədə,
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan
Nə üzün görmürəm, nə də səsində
Qoymadin vüsalin nişanəsində,
Bitməyən əzablar əhatəsində,
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan
Sənə susamişam səhratək, çöltək
Sensizlik odunda yanmişam kültək
Şoran torpağlarda bitməyən gültək
Sən mənim bitməyən xəyallarimsan Ardı »

ndi barmaqlarım səs kimi titrək,
Uzun səkilərin uzun yuxusu
Sonuncu qatarı
yola salantək,
Yola salacağam son papirosu.

Quru gözlərimə birdən yaş dolar,
Birdən kövrələrəm,tənhalaşaram.
Bu ögey şəhərdə bütün daşlara,
Bütün ağaclara doğmalaşaram...

Hanı məni sevən?
Hanı mən sevən?
Ürəyim yeriklər addım səsinə.
Bir vaxt qapısını çırpdığım evin,
Həsrətlə baxaram pəncərəsinə...

Tutar boğazımı qəhər bu gecə,
Çağırsam-
bir kimsə hay verməz mənə.
Sevgiylə doludu şəhər bu gecə,
Niyə o sevgidən pay verməz mənə?

Gecə baxtı gülər utancağın da,
Görməzlər yuxuda sevişənləri.
Yerə düşər
səhər duracağında
Yuxu qatarların sərnişinləri.

Açılar səhəri
hər səhər kimi-
Ən qatı papiros çəkənlərin də.
Yenə ilk papiros
ilk əsgər kimi,
Ölər barmaqların səngərlərində... Ardı »

Yene de bulud tek dolub gozlerim.
Qelbimi yandirir,yaxir hesretin.
Kimseye belli deyil,menim kederim.
Kul olur heyatim,neden, Allahim?!

Periwanam derdlerimi bilen yox.
Goz yawimi yanagimdan silen yox.
Teselli verecek bir hemdemim yox.
Kul olur heyatim,neden,ALLAHIM?!

Yoxmu,xowbextliye menim hec haqqim?
Soyleyin,insanlar,nedir gunahim?
Bu kecen gunlerimi nece qaytarim?
Kul olur heyatim,neden,ALLAHIM?!

O,menim duwuncem,kederli ahim.
O,menim sevgide boyuk gunahim.
Sinemi yandiran qusseli ahim.
Kul olur heyatim,neden,ALLAHIM?! Ardı »

Bu nece inaddi, bu nece eda?
Bu nece beladi, bu nece qada?
Niye her an meni atirsan oda?
Niye istemirsen unudum seni? Sevirdin- sevindim, agladib atdin,
Omurluk ozune bagladib- atdin.
Eger ayrildiqsa, menim olmadin,
Niye istemirsen unudum seni? Axib get, gozumde sel
olmusansa,
Atim get, yad deren gul
olmusansa,
Ozge sucunmu var, dilinmi qisa?
Niye istemirsen unudum seni Ardı »

arkadaş

selam ben yalnızlık!
seni almaya geldim.
direnme boşuna bunu sen istedin hani sevmiyordun onu
şimdi neden direniyorsun?
nerden biliyorsun deme bana,
ben senim ve seni almaya geldim .
almaya geldim... Ardı »

Sen artıq bir keçmişsen menim üçün!
Sen esen bir küleksen,
Qelbimi üşüden keçmişsen menim üçün!
Sen axıb geden bir çaysan,
Daha keçmişsen menim üçün!
Sen, bir zaman xeyallarımda qurduğum büllur saraysan,
Artıq dağılıb uçmusan menim üçün!
Sen bir ömürsen,
Uzaq keçmişe dönen bir ömür.
Sen qaralan qürub çağısan -
Dünenimin qürubu.
Sen batan bir güneşsen,
Bextin qeder qara bir taleyin gecesisen menim üçün!
Bir ömür yaşadım seninle birge,
Yalnız üreyini qoruya bildim.
Bütün varlığınla getdin her gece,
“Üreyim senindi” - dedin gizlice.
Artıq bir keçmişsen sen menim üçün!
Çünki itirirem seni her gece.
Saf idin, pak idin körpeiken sen,
Ömrünün en eziz ilk baharinda
Talemi, insanmı yıxdı evini?
Bendeliyin o murdar bataqlığından
Tanrı da qoruya bilmedi seni.
Sen layiq deyilsen ağrı-acıya,
Çiyninde daşınmaz yük gezdirirsen
Mecburen Ardı »

Səni öz əlimlə uçurdum, gülüm,
Bəlkə də, bir daha dönməyəcəksən!
Özün uzaqlara getsən də, düşün,
Ürəyin məndədir, neyləyəcəksən? Bir gün kimsə məni sorarsa səndən,
Arayıb taparsan öz ürəyindən.
İstərəm: “Ömrümə qayıt!”- deyim mən,
Amma gecikmişəm, gəlməyəcəksən. Sən mənə: “Vəfasız oldun!”- desən də,
“Artıq mənim üçün öldün!”- desən də,
“Səni yaddaşımdan sildim!”- desən də,
Bilirəm, qəlbindən silməyəcəksən. Uçan quş kimidir ömürdə hər an.
Mənə lazım deyil nə şöhrət, nə şan.
Buraxsan əlimi, daha heç zaman
Kimləyəm, hardayam bilməyəcəksən. Sənsiz zülmətlərə düşdü gündüzüm,
Sənsiz olmaz oldu söhbətim-sözüm.
Ey mənim ömrümə doğan ulduzum!
Mənimçün heç zaman sönməyəcəksən! Ardı »