Ureyim agliyir,gozlerim gulur,
Biruze vermirem derdi hec kime.
Menim taylarim xow omur surur,
Men ise duwmuwem bagli,tilsime.
Heyata artdiqca artir nifretim,
Dunyaya gelmeye pewman olmuwam.
Taleyim qaradu,kordur qismetim,
Ele bil mehbusi-zindan olmuwam.
Gozlerim aglamaz her deyqe her an,
Men derdler icinde itib,aziram.
Ancag xelvetde oturan zaman,
Gozlerim agliyir,wer yaziram.
Goz yawim isladir yazdigim weri,
Oxuya bilmirem sonra xettimi.
Ancag bu werlerin nedi ki,xeyri?!
Onsuzda derd,keder eyib qeddimi! ! !
Men olsem qebrimi qazarsiniz ki,
Belke bu odu mezar sondurdu.
Sonra baw dawima yazarsiniz ki,
Bu bedbext insani sevgi oldurdu ! ! !
Qebrimin ustunnen kecen her cavan,
Oxuyar bu kovrek,aci kelmeni.
Ruhuma salavat cevirer bir an,
Belke bir anliga wad eder meni ! ! ! Ardı »