Doğmalıq....

Əzizləyir analar
Qundaqda körpəsini,
Elə bil ki, oxşayır
Dənizlər ləpəsini.
Qıymır düşə uzağa
Qaya da qəlpəsini.

Səs məndə sözlənir, mənəm hər sözüm,
Mən sözün ocağı, söz mənim közüm!

Öyürlər, öyürlər “ölü” Sabiri,
Görmək istəmirlər diri Sabiri!