Haqqinda.az

harebe

Baş ucumdaki ölümü aklıma getirdikçe yaşadıklarımın bi sınavdan ibaret olduğunu biliyordum.ama yaşıyordum işte neylersin.bütün umutlarımı kaybetmişken o çıkmıştı karşıma ve şimdi onuda kaybetmiştim.bu saatten sonra kaybedecek bişeyimde kalmamıştı zaten.ama nasıl böyle bi hata yatığıma ben bile şaşmıştım.Allah ım ben naptım derya insan hayatımda belki ilk defa demiştim.her gün birazdaha eriyor kahroluyordum.bi yandan nasıl böyle bi hata yaptım diye vicdan azabı çekiyordum bir yandanda onu kaybetmek beni bitiriyordu.bütün çabalarım karşılıksız kalıyor bütün umutlar birer birer yıkılıyordu. harebeden başka bişe sayılmazdım çünkü ayakta duracak takatim bile yoktu.hani bi insan bi tarlayı sular eker ekini büyütür artık hasat zamanı gelmiştir.başında oturup bi sigara içim der kendi attığı izmaritle tarla yanar kül olur ya.bizimkide öyle bişe.kendi kendimi yakmıştım çünkü.ama bu bi hataysa bedelini çekmeye hazırdım.ama kendimi değil onu düşünüyordum.neyapar güvenecek tek dalı benken benimde böyle yapmam onu yıkmamışmıydı oda benim gibi kahrolmuydu.benden her geçen gün birazdaha nefret etmeyecekmiydi.canımı yoluna sersem gel desem gelirmiydi ki..........