Haqqinda.az

ilk kez

"İLK KEZ



Bir varmış bir yokmuşlarda aradım seni. Bir de baktım ki; bir varmış bir yokmuşlar, bir yokmuş hep yokmuşa dönmüşler.
Aradım seni çalan şarkılarda, aradım seni kuş cıvıltılarında, aradım seni son sigaramda, yalnızlığımda, sevincimde, hüznümde, rüyalarımda... Bulamadım. Yoksun. Bulamadım; neredeydin, kiminleydin, hangi ara buldum seni, hangi ara kayboldun dünyamdan anlayamadım. Kime sorduysam yok dediler. Ağaçlara, kuşlara, aya, yıldıza, güneşe sordum cevap aynı ''YOK'' ; yoksun.
Benim dünyamda yok yok. Ve sende yoksun. Senden bir hatıra dahi yok. Birileri ya mazimi silmiş, ya da ben hayal gördüm. Ama ne yalan söyleyeyim be güzelim hayalde olsa gerçekte olsa en muhteşemiydi bu. İşin kötü tarafı unutmaya çalışacak ortada bir şey de yok unutayım desem. Bazen düşünüyorum aklımı mı kaybediyorum diye. Ya da aklımı kaybettiğimi düşünüp ararken aslında seni mi arıyorum bilmem. Kararsızlık, karamsarlık bir yana benim mutluluktan ve mutsuzluktan çıkardığım anlamın bunların gerçek anlamı olup olmadığı da şüpheli.
Şüpheler içinde yaşamaya çalışırken yaşamımda tek kesin bir şey var o da ''SENSİN''. Sen uzanıp tutamayacağım kadar uzaktaki bir yıldız, elimin altında duran korlanmış demir parçasısın. Her iki durumda da dokunduğumda ve dokunamadığımda yanıyorum.
İlk kez tokat yedim. Şaşırdım. Beynim döndü, kemiklerim kırıldı, aklım tamamen karıştı. Artık nerede ne yapacağımı ve nerede yaptığımı dahi bilmiyorum. Doğru ya da yanlış gerçekten bilmiyorum.
Kanatlarım olsaydı uçardım, basmazdı ayaklarım toprağa bir daha. Gökyüzünden sana bakmak acaba nasıl bir şey merak ediyorum. Oradan bakınca daha mı farklı olurdun bilmem.
Sanki başımı mengeneye sıkıştırmışlar, alnıma damla damla su akıtıyorlar. Sıkılıyorum, bunalıyorum ve ölmek istiyorum ölemiyorum. Yaşadıklarımı ve duygularımı bende anlamıyorum. Seni seviyor muyum sevmiyor muyum onu dahi bilmiyorum. Ama tek bildiğim bir şey var tüm duygularımın doruklarındayım.
Sensizlikte, sen olmasanda seninle yaşıyorum.
İsmail KARAGÖZ