Haqqinda.az

oysa ne çok sevmiştim seniii

soğuk bir kış günüydü.içimde tuhaf bir duygu ile sınava gidiyordum.her zaman ki gibi hazırlandım çıktım. ben gidiyordum ama ayaklarım geri geri gidiyordu. kaldırımın üzerinde oturmuş beni bekliyordu. ilk merabam o oldu onunla. yüzüne bile bakamamıştım. biraz sohbet ettikten sonra beni sınava bıraktı "başarılar" dileyip gitti. içimde hiç bir duygu yoktu ona karşı. aradan iki gün geçmişti. bir sabah arkadaşım "mektubun var" diyerek katlanmış bir kağıt uzattı bana. ilk başta açmaya çekindim. utandım. sessiz ve yalnız bir yere gidip açtım kağıdı. her cümlesi seni seviyorum la başlayıp seni seviyorumla bitiyordu.o gün hiç bir şey yapmadım sustum beklemiyordum öyle bir şey. sonra mektuplar her gün gelmeye başladı. yavaş yavaş ağının içine alıyordu beni aşk.artık bende karşılık vermeye başlamıştım. günden güne bağlanıyordum ona.onu deli gibi seviyordum ama fazla görüşmediğimizden anlatmazdım onu ne kadar çok sevdiğimi. iki ayrılık evresi geçirdik. ama 24 saati bulmadan geri barıştık. sonra ben üniversiteye başladım aramız açıldı. uzaklaştı. bir yıl geçti aradan ayrıyız. onu çok özledim.....şimdi nerde ne yapıyor merak ediyorum....onsuz geçen her an tarif edilmez bir işkence sanki..aldığım her nefeste boğuluyorum onsuz...ne hayatın bir tadı kaldı ne de benim....eskiden hep bir başikaları yüzünden üzülürdüm ağlardım çünkü beraber olmamızı kimse istemiyordu..belki beni duymayacak ama "aşkım birtanem seni seviyorum....bizi kimse ayıramaz derdin hep bunu yapmalarına izin verme birtanem...seni bnden almalarına izin verme sevgilim.....ilk günkü gibi hala ilk heyecanı ile duruyor aşkın bende....."