[Nüsret Hesen]
Bu eşqe gözünü diken men oldum.
Arxanca göz yaşı töken men oldum.
Uğrunda eziyyet çeken men oldum.
Axırda yene de men qaldım yalqız.
Senmi vefasızsan, menmi vefasız?!
Millete min yalan satma ebesdi.
Yalanlar içinde batma ebesdi.
Günahı boynuma atma ebesdi.
Men subay bir oğlan, sen nişanlı qız.
Menmi vefasızam, senmi vefasız?!
***
Sen meni sevirsen deye sanmışam.
Ele men sevmişem men de yanmışam.
Ele bil qayadan yuvarlanmışam.
Sen ise xoşbext ol derdsiz, belasız.
Menmi vefasızam, senmi vefasız?!
***
Canımı ecele emanet etdin.
Gören bu sevgiden ne xeyir güddün?
Xoşbext günlerimi aparıb getdin.
Senmi vefasızsan, menmi vefasız?!
Senmi vefasızsan, menmi vefasız?!
***
müellif: Nüsret Hesen
(oğrulayan özünü tanımır)
Oxuculardan üzr istiyirem. Bu şeiri bu gün işde olanda çekici gah barmağıma, gah da mismara vura-vura yazmışam. Eve gelen kimi yazıya köçürdüm .
Tarix: 19.11.2013 / 04:03 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 127 Bölmə: Sevgi şerləri