Haqqinda.az

Axtardığın haqqında - Hər gün yeni məlumat öyrən

Səndən Nigaranam (16-cı bölüm)
Səndən Nigaranam (16-cı bölüm)

Menim ucun her ishlediyim layihe ushagim kimi idi, musterinin kimliyinden, sifarishin boyukluyu-kicikliyinden, qiymetinden ve s. asili olmayaraq her birine eyni dereede qayghi ile yanashar, maksimum elimden geleni etmeye chalishardim. Bu defe de ele oldu, Eldara qarshi antipatiyam olsa da, 3 gun erzinde istirahetsiz bu draftlar uzerinde ishlemishdim. Mene ustunluk verdiyi terzi, rengleri, formalari ve s. dememeyi ishimi chetinleshdirirdi. Bu sebebden oz zovqume uygun, evi nece gormek isteyirdimse o cur de hazirlamishdm eskizleri.
3 gun sonra mene zeng edib yene ishguzar tonda:
-Nigar xanum, ne vaxt size uygundur gorushub eskizlere baxmaq?- deye sorushmushdu.
Men de seherisi gun ucun hazir olacaghini deyib gorush teyin etmishidk.
Axshami Leyla mene zeng etmishdi, hal-ehvalimi sorushur, bu yaxinlarda Bakiya tetile gedeceklerinden danishirdi. Yeni qayitmaghima baxmayaraq, men de Bakiya isteyirdim, nenem-babam ucun, baghimiz ucun, umumiyyetle, Baki ucun darixmishdim. Leyla ile bir az ordan-burdan danishdiqdan sonra, ona Eldar haqqinda demeyi qerara aldim. Bu vaxta qeder ne Eldarin gonderdiyi gullerden, ne de bu sifarishden danishmamishdim ona.
- Bilirsen, kimin sifarishi ustunde ishleyirem?
- Yox, kimdir ki, taniyiram?
- Aha, senin hekim tanishin.
- Hansi hekim tanishim?
- Eldar da, Sofiyanin ad gununde gorduyum, senin qonaghin.
- Eldar hekim deyil axi.
- Hekimdi, ozu mene demishdi.
- Yox, investisiya meneceridi. Sen onu kimlese sehv salirsan onu.
Eldarin mene "hekimem" dediyi deqiq yadimda idi, indi fikirlerim qarishmishdi, niye mene yalan desin ki?
- Amma, deyesen, teeccublenmedin axi onunla ishlemeyime.
Leylanin sesinden gulumsediyi hiss olunurdu:
- Duzu, yox, cunki kecen defe menden senin haqqinda o qeder etrafli sorushurdu ki, seninle, ishlediyin yerle maraqlanirdi. Ona gore de bele bir shey gozleyirdim ondan. Onun xetrine deyme. Ele yaxshi oglandir. Eger senden xoshu gelse, ona shans ver.
- Leyla, senin fantaziyanin suretine men catdirmiram. Onunla ishleyirem dedim, mene evlenmek teklifi edib demedim. Ikincisi de, lap ele bir shey olsa da, qebul etmeyeceyimi bilirsen. Yeni munasibete bashlamayacam.
- Niye? 22 yashin var. Heyat sene davam edir.
Adi movzu uzerinde bashlayan sohbetimiz birden-bire bele ciddi mecraya cevrilmishdi.
- Ozun yaxshi bilirsen niye.
- Besdir, Nigar. Rufat bey Havayilerde kef edir Monikasi ile, sen de burda 22 yashinda heyatini baghlayirsan. Kime gore oz de? O axmaq Rufata gore. Besdir, ozunu yigishdir. Onun haqqinda umidlerine son ver.
- Leyla, yaxshi bilirsen ki, onun haqqinda hec bir umidim yoxdur, amma ozum hazir deyilem yeni bir sheye. Yene incidilmekden qorxuram.
- Bagishla, bilirem ki, umidin yoxdur. Sadece onun elediklerini eshitdikde, seni de bele gordukce esebileshirem. Yaxshi-yaxshi fikirlesh. Bakidan qayitdiqdan sonra senle yene bu haqda danishacagiq.
Belelikle de, sagollashib zengi yekunlashdirmishdiq.
Ilk defe Rufatin adi cekilende aglamamishdim- belke, onun Havayide oldugunu artiq bildiyimden idi. Belke de, xeberim olmasa, ilk defe Leyladan eshitsem, kecen defeki pristupumu indi yashayardim. Sadece artiq xeberim oldugundan daha oyreshikli idim.
Seheri gun Eldarla danishdigimiz vaxtda gorushmushduk. Hazirladighim eskizleri ona gosterir, men danishdiqca, o eskizler evezine mene baxirdi. Sonda dozmeyib:
- Hansini secirsiniz?- sorushdum.
- Siz hansini secerdiniz?
Esebileshib:
- Xatirladim ki, bu evde men yox, siz yashayirsiniz. Ona gore de buyurun secin.
- Teessuf ki, eledir. Amma men sizin qerar vermeyinizi isteyirem.
Bilmedim "teessuf ki"ni ne ucun deyir, amma artiq esebilerim dozmemishdi. Nece gunun yuxusuzlugu, esebi, dunen Leyla ile danishdiqlarim. Hamisi ust-uste gelmishdi. Gozlerim dolub "Niye axi meni bu qeder incidirsini? Xoshunuz gelir eseblerimle oynamagha?" dedim. Indiye qeder hec bir mushteri qarshisinda zeifliyimi gostermemishdim, kim ne qeder meni esebileshdirse de, eseblerimi cilovlayar, neytralligimi saxlayardim. Bu defe ise alinmamisdi. Gozlerimin dolmaghi Eldara pis tesir etmeli idi ki, tez:
- Nigar, bagishlayin, xetrinize deymek istemedim. Noldu size?- kimi suallar verirdi. Heqiqeten, pis oldugu, bunu gozlemediyi hiss olunurdu.
Men de ozumu yigishdirib,
- Men sizle ishlemek istemirem,- dedim.
Eldar ciddi shekilde uzume baxib:
- OK, uzr isteyirem bayaqki hereketime. Neinki bayaqki, bu son nece gundeki hereketlerime gore de hemcinin. Gelin yeniden bashlayaq. Ele bilin ki, ilk defe bu gun tanish olmushuq,- bunu deyib gulumseyirdi.
Onun gulumsemeyi menim de eseblerimi sakitleshdirmishdi. Men de ozumu toplayib:
- Ok, raziyam. Indi ise zehmet olmasa, neyi secidyinizi deyin.
Eldar bayaqkindan ferqli olaraq, bu defe eskizlere diqqetle baxmish, heresi haqqinda meni etrafli sorghu-sual etmishdi. Ishe ciddi yanashmagha calishdighi belli idi. Belelikle, uzun sohbetden sonra ag-qara tonlarinda olan modern terzde bir eskiz uzerinde razilashmish, Eldar menden bezi deyishiklikler etmesini istemishdi. Aglimdan suretle "zovqu pis deyilmish" deye kecdi.
- Bu qeder ishden sonra kofe icmeye ne deyirsiniz? Men, duzu, cox yoruldum.
- Yox, bagishlayin, amma menim ishlerim var.
- OK, nece size uygundursa.
Elimde kagizlar cixacaqdim ki, birden aglima Leylanin dunen dedikleri geldi:
-Niye mene pesheniz haqqinda yalandan hekim oldugunuzu demishdiniz?
Eldarin bu suali gozlemediyi, azca pert oldugu malum idi. Bir az duruxub:
- Beli, duz deyirsiniz, o vaxt yalan demishdim.
- Bunu bilirem, meni de niyesi maraqlandirir.
Sanki soze nece bashlayacaghini bilmirdi. Bir az fikirlehib:
- O vaxt sizi Leylagilde gorende teeccublenmishdim, qaz stansiyasinda gorduyum qizla yeniden rastlashmagim meni teeccublendirmishdi. Ikincisi de, sizi qapida o veziyyetde, hmm.. yeni ele duruxmush veziyyetde gormeyim menim lap teeccubume sebeb oldu. Sonra ise Leyla ile eve girdiniz, xeyli muddet cixmadiniz. Leyla ashagi endiyinde ozunuzu pis hiss etdiyinizi dedi. Duzu, maraq meni boghmushdu. Bu tip sirlo davranishlar, tapmacalar her zaman maragima sebeb olur, meni ozunuzle maraglandirmagi bacarmishdiniz- bunu deyin gulumseyirdi,- Size ne oldughunu bilmek isteyirdim. Yuxari yaniniza geldiyimde mene ele kobudluq etdiniz,- bunu deyib Eldar uzune yene qeribe mimika verdi, - men de hemin sualiniza "hekimem" demekden bashqa bir shey yapmadim. Sonra bagchada tanish odlugughumuzda size yalanimi boynuma alacaqdim, yene sert danishib furset vermediniz. Uzr isteyirem, axmaq yalanima gore. Bashqa bir niyyetim yoxdu.
Hirslenshdim mi Eldarin bu yalanina? Duzu, yox, sadece bir sefehlikdi. Buna yalan da demezdim hec. Sadece:
-OK, aydindir,- deyib otagdan cixmishdim.

Novbeti gunlerin birinde yene Eldarla goruhub son detallari danishmishdim. Evin en sevdiyim hissesi onun kabineti idi. Onu xususi diqqetle hazirlamishdim. Qara-boz tonlarinda, minimalist terzde, cox funksional bir otag olacaqdi. Deyesen, onun da xoshuna gelmishdi bu teklif.
Ele onun kabinetinde oturub bu detallari danisharken, Eldar:
- Fikirleshirem ki, ayin 27-si artiq bashlaya bilerik temire.
- Aha, temir briqadasi ile danishmisham. 3 gun sonra bashlaya bilerik.
Birden 3 gun sonra ayin 27-si oldughu mene birden catdi, teeccubden "Cert, cut ne zabila" (Lenet sheytana, az qala unutmushdum) dedim. Eldar teeccuble:
- Ne olub ki?
- Az qala Keti ile Saymonun toy gunlerini unudurdum.
- Onlar kimdi?
- Valideynlerim.
Indi de Eldar ters-ters uzumu baxirdi. Yeqin, fikirleshirdi ki, bu ne axmaqlayir? Onun bele baxdigini gorub tez veziyyeti izah etdim, "bir il onlarla qalmisham, mene valideynden daha yaxin olublar, 3 gun sonra evliliklerinin 35 illiyidir, menim ise tam yadimdan cixib" dedim.
- Aydindir, onda ne gozleyirik? Gedek hediyye almagha.
- Gedek?! Sizi devet elediyimi xatirlamiram.
- Size mennetdar olmaliyam, cunki menim de anamin bir nece gun sonra ad gunudur ve menim tam yadiman cixib. Bu il de onu kecen ilki kimi hediyyesiz buraxsam, meni bir daha bagishlamaz.
- Bu da o defeki "hekimem" kimi bir behane olmasin?
Eldar gulumsunmushdu, neye ishare etdiyimi basha dushmushdu.
- Yox, duz sozumdur. O defeden sonra size yalan dememeyime aid ozume soz vermishem,- yene gulumseyirdi, - biirsiniz, men hediyye secmekde cox cetinlik cekirem, her defe uygunsuz bir shey aliram, hansi ki, verdiyim insanlarin ureyince olmur. Ona gore de sizin komeyinize ehtiyacim olacaq.
Tereddud kecirdirdim, son gorushler zamani az-cox Eldarla dil tapmagha bashlayirdim, daha evvelki antipatiyam ona olmasa da, birge shopping etmek qeder de yaxin deyildik. O da tereddudumu gorub,
- Xahish edirem, heqiqeten, hediyye secmekde hopeless-am (umidsizem).
Axirda "Ok" deyib onunla Macy's- yollandiq. Eldarla shopping etmek heqiqeten bir cehennem ezabi idi. Ne sual versem, "Mamaniz ne xoshlayir?", "Neye ehtiyaci var?", "Hani reng sevir?" ve s kimi suallarimin hamisina "bilmirem" ve ya "fikir vermemishem" deyirdi. Sonda onun mamasina ag qizildan kolye (butun qadinlar qizili xoshlayar, sehv etmek ehtimali yoxdur), Keti ile Saymona ise digital fotocercive almishdiq, ele hemin gun de poct idaresine gedib hediyyeleri gondermishdik.
Ondan sonra yolumuzun ustunde yerleshen Barnes& Nobles kitab magazasin gelmishdik, ozume oxumagha kitablar secirdim. Eldar:
- Niye elektron planshetlardan istifade etmirsiniz? NY-da kagiz kitab alan nadir insanlardansiniz,- deye teeccuble sorushurdu.
- Men o cur reader-lari qebul etmirem. Oxuyanda kagiz vereqleri ki cevirmedin, eyni zovq vermir insana.
- Bir azdan kagiz kitablar olmayacaq hec, hamisini elektron versiyalar evez edecek.
- Eybi yox, menim kimi insanlar olduqca, kagiz kitablar braxarlar. Eminem ki, yegane insan deyilem readerlari sevmeyen.
Barnes & Nobles NY-da menim en sevdiyim yerdi Metropoliten muzeyinden sonra. Saatlarca gunumu bu magazada kecire biler, reflerin arasi ile kecib kitablar sece bilerdim. Eldar da yorulmadan menim arxamca gelir, goturduyum her kitab haqqinda nese komment edirdi. Onun da kommentlerinden kifayet qeder oxumush biri oldughu hiss olunurdu. Markesin oxumadighim bir kitabini secende,
- Neyleyirsiz onu? Qaytarin yerine,- dedi.
- Niye ki?
- Menden size meslehet. Yeni muellifleri oxumayin.
- Markesa siz yeni deyirsiniz? Yaxsh ki, sizi eshitmir indi, ureyi tutardi.
- Oxucu kimi prinsipim beledir ki, olumunden 100 il kecmeyen muellifleri oxumuram.
Bu sozu eshidib gulumsedim, cox tanish gelirdi bu ifade.
- Neye gulumseyirsiz?
- Hec, sizin dediyiniz eynile sozbesoz Murakaminin bir eserindeki dialoqu tekrarlayir. Bu sozu de ordan goturduyunuze eminem.
- Murakaminin olumunden 100 il kecib?
- Yox, hec olmeyib ki.
- Demeli, oxumamisham onu, ona gore de bu sozu ordan goture bilmerem.
Meni guldurmeyi bacarmishdi. Son vaxtlar ilk defe idi ki, gulurdum. Yanvar ayindan beri urekden gulduyum yadima gelmirdi.
- Size gulmek yarashir, - bunu da Eldar mene kompliment olaraq demishdi.
- Cox sag olun.
Belelikle, her ikimiz bir nece kitab secmish (onu da kagiz kitab almagha mecbur etmishdim), magazadan cixmishdiq.
- Cox acmisham, belke, kafelerin birinde oturaq?
- Yox, yorulmusham, eve isteyirem,- desem de, Eldar meni fikrimden dondere bilmishdi.
- Hem de temirin detallarini danishariq, bayaq sohbetimiz yarimciq qaldi.
- Ok,- deyib yaxinliqdai italyan restoraninina getmishdik. Men rizotto, o ise lazanya sifarish etmish, adi movzulardan danishmaga bashlamishdiq. Mene Amerikadaki heyatindan, telebelik illerinden danishirdi.
Eldarin 33 yashi varmish, atasi ushaq iken rehmete getdiyinden, anasi onu ve ozunden bashqa 2 qardashini tek boyudubmush. Eldarin atasi azerbaycanli, anasi ise yehudi idi, Bakida anadan olmushdu. 17 yashi olanda Indianada yashayan dayisigile gelir, universitete burda daxil olur. Bakalavri bitirdikden sonra ise Nyu-Yorkda ish tapir ve orda ishlemeye bashlyir. Bir az sonra NY-da universitetlerden birine daxil olur magistratura ucun. Hansi universitetde oxudughunu eshitdikde,
- Menim qardashim da orda oxuyub ki,- dedim. Bahadur menim eslinde "troyurodniy brat"im (yeni ki, papamin emisi oglu) olsa da, munasibetlerimiz cox yaxshi oldughundan kenar shexslere onlu, Davudu, Aidani, Laleni baci-qardashlarim kimi teqdim ederdim.
- Qardashiniz hansi illerde oxuyub?
Gucle xatirlayib Bahadurun oxudughu illeri dedim.
- Menim oxudughum illerdir ele. Belke de, taniyiram. Kimdir ki?
Bahadurun adi-familyasini dedikde, Eldar teeccuble mene baxirdi.
- Ola bilmez axi, Bahadur menim yaxin dostumdur, onun ailesini de taniyiram. Siz onun bacisi ola bilmezsiniz axi.
Sonra qardashin "troyurodniy" oldughunu basha salanda,
- Deyirem axi, Bakida evlerinde nece defe olmusham. Sizi gorsem, mutleq yadimda qalardiniz.
Sonra bir az da gulumseyib, "dunya, dogrudan da, cox balacadir" demishdi.
- Aha, qeribe tesadufdur.
- Tesaduflere inanmiram, mence, ele bele de tanish olmaliydiq,- dese de, ona cavab vermemishdim.
Menim heyatim haqqida sorushduqda, bir az ozum haqqimda danishmishdim, Tennesideki heyatimdan, Ketiden, Saymondan, valideynlerimden, nene-babamdan, universitetde ixtisas secerken evdeki mubahiselerden. Bir tek Rufat haqqinda danishmamishdim. Onun, yeqin ki, xeberi vardi, Leyla danishmamish olmazdi. Menden "Nece oldu ki, bes Amerikaya geldiniz?" ve s. kimi suallar vermemishdi. Buna gore de onun taktina minnetdar idim.
Hemin gun meni eve qeder oturende, 2 medeni insan kimi sagollashib ayrildiq.
Belke de, Eldar evvel tesevvur etdiyim qeder pis, uzlu biri deyildi. Belke, onla da yaxhsi dil tapa bilerdim, Ceffri, Bob kim yaxin dostlarimdan biri ola bilerdi.


Tarix: 29.04.2015 / 11:05 Müəllif: Aziza Baxılıb: 543 Bölmə: Maraqli Hekayeler
loading...