Haqqinda.az

Kecmis zamanlarda bir nefer Erebistan collerinde tekbasina uzaq bir sefere cixibmis. Seytan onu yolundan azdirmaq ucun tegyiri-libas olub insan qiyafesinde onun qarsisina cixir ve deyir: - Salam, ey dost. Gorurem, tekbasina harasa sefer edirsen. İsteyirsense, sene yol-yoldasi olaram. Menim de yolum sen getdiyin cehetedir. Hemin sexs cox sevinir ve seytanin teklifini qebul edir. Bu minvalla iki yoldasi uzun-uzadi yollarina davam edirler. Nehayet qas qaralir, axsam dusur. Birden seytan yoldasina deyir: - Men seninle dostluq etmek istemirem! Adam bunun sebebini sorusduqda Seytan dillenir: - Seherden seni musahide edirem. Seni bir defe de olsun namaz qilan gormedim. Men insan qiyafesine girmis seytanam. Seni yolundan azdirmaq ucun bele etdim. Baxdim ki, seni azdirmaga ehtiyac yoxmus. Men Allaha yalniz bir defe secde etmeyib Ona asi oldum. Bu emelime gore de Allah meni qiyamete qeder lenetledi. Sen ise gunde bes defe Allaha secde etmeye tenbellik edirsen. Ona gore de seninle olmagimla bir daha Allahin lenetine ducar olmaqdan qorxuram ve seninle dostluq etmekden imtina edirem. Senin veziyyetin menimkinden betermiski! Weytan bunu deyir ve uzaqlawir o adamdan. Hemin adam sehfini anlayir ve gozyawlari ile Allahdan bagiwlanmaq dileyib diz cokur. Odur ki ey mominler gelin weytan ele olmayaq ki weytan bele bizle yoldawliqdan cekinsin.. Ele bir insan ele bir qul olaq ki Melekler gelsin bizimle yoldawliq etsin Inwallah!