Haqqinda.az

ezondan 3. hikaye

Ümitsiz bir aşk benimkisi ümitsiz imkansız bişey bi karıncanın uçması kadar imkansız çıkmaz bi yoldayım sanki duygularımı zaten kaybettim öylesine yaşıyorum ruh gibi kimse farkımda değil ölümüyüm yaşıyormuyum belli değil sebepsiz bi çabam var yaşıyorum ama dünya umurumda diil bak yine görüyorum o kabusu çıkmıyorki aklımdan hiç gözlerin o gözlerin nasılda kötü bakıyor ağlasan rahatlıycam ama hiç konuşmuyorsun öylece bakıyorsun bişey söyle kız bağır çağır ağla ama ne olur bişi yap allah aşkına bişi yap bakma öyle bana konuş ne olur biliyorum seni aldattım sanıyosun ama ölüyorum sevgilim ölüyorum hastayım ve sana bunu söyleyemem böylesi seni daha çok acıtır aldatımı sanarsın ayrılırız böyle daha az acı çekersin yapma sevgilim bana bakma öyle söyleyemem sevgilim ölücem diyemem gözünün önünde çürüyemem sevgilim ölemem hadi susma vur bana al hıncını ama benden nedenini sorma sevgilim söyleyemem sevgilim söyleyemem gitme öylece tepki vermeden gitmeee

Kız ölmüştü çocuk kızın öldüğünü öğrendi ağlarken kendine gelen mektubu gördü mektup kızdandı içinde şu yazıyordu :

Sevgilim seni çok seviyorum ve asla aldatmadım ölüceğimi söyleyemezdim çünkü bana aldatmak ölümden daha az acıtıyo demiştin ya ondan yapamadım sevgilim yapamadım seni seviyorum sevgilim asla unutmadım…

Çocuk o olaydan sonra hiç konuşmadı ve 2 yıl sonra kendini astı.