Haqqinda.az

Mən səni sevmək, xoşbəxt etmək üçün göndərilən bir mələk idim.

Vəzifəm bağlanmaqdı sənə məni hər nə qədər qanadsanda...

Elə demişdin mənə.
Dediyin kimidə oldu...

Çox sevdim, kor-koranə bağlandım, uzun bir yuxudaydım;

Oyandım bir baxdım, mənə qalan qırıq qanadlar idi...!

Hər yıxıldığımda qarşıma çıxıb mənə ağrıyan qözlərlə baxma ana...

Mən qırmadım kimsəni, tənqid etmədim, söymədim...

Yalnız xərcləndi mənim ürəyim

O böyük oynadı, mənsə böyük itirdim...

Sevdim anam...
Həm də çox sevdim...

Əsəbiləşmə mənə, həm sən deyildinmi atamı ən az mənim ONU sevdiyim qədər sevən....

Bəlkə də mənim tək səhvim şanssızlığım, bəlkə də saflığımdır...

Haradan belə bilərdim ki o ürəksizmiş ana?

Görmədim, eşitmədim, bilmirəm...

Kar oldum eşidə bilmədim

Kor oldum görə bilmədim

Anlaya bilmədim ana...

Nə olar,ana danışma. İndi yalnız əllərini ver mənə, yıxılıram deyəsən

Bağışla məni ana...

Bacara bilmədim mən sevməyi, xoşbəxt olmağı...

Layiq olmadım bəlkə də...

Amma məni bağışla olarmı?

Ölürəm mən ana ağrılarımı mənə, isti öpüləsi əllərini sənə buraxıb gedirəm...

Həyat çox gördü mənə yaşamağı...