Haqqinda.az

Son dəfə keçirəm sizin küçədən,
Bir də bu yerlərə dəyməz ayağım.
Bu aylı, ulduzlu soyuq gecədən,
Görəsən nə umum şairsayağı?..

Söndürün qəlbimdə közərən şamı,
Nə bilim, bəlkə də qəlbin daş idi.
Həsrətin çilənən neçə axşamı,
Bu küçə mənimlə birgə daşıdı.

Kim bilir, sabah kim burda gəzinər?
Özgə təmasından diksinər səki.
Bir daha sevinməz addım səsinə,
Mənim addımından sevinən təki...

Küləkmi sovurur üzümə tozu,
Yoxsa vidalaşan küçə özümü?
Mən ondan razıyam, o məndən razı,
Yaşadar köksündə ayaq izimi...


Son dəfə keçirəm sizin küçədən...

В последний раз пройдусь по вашей улице.
Больше мои ноги не прикоснутся к ней
От без звездно-лунной, холодной ночи-
нечего ожидать мне теперь…

Погасила свечи надежды во мне,
Не камень ли у тебя вместе сердца в груди?
Была утешением одиноких ночей,
Лишь улица, в слезах печали моей…

Кто знает, кому суждено гулять завтра по ней,
От чужих прикосновений вздрогнут тротуары её.
Камни под чужими шагами опечалятся в темноте,
А не обрадуются, как когда – то радовались мне…

Ветер ли гонит пыль мне в лицо,
�?ли улица так говорит мне:-Прощай…
Навеки сохраню в сером камне своём
Разочарованного поэта. �? ты это знай….