Haqqinda.az

Bir zaman ewqimden divane idin,
San ki, men wam idim, pervane idin,
Vefada ilqarda yegane idin
Ewqimin oduna yanardin, gozel,
Ozunu bextiyar sanardin, gozel.

Birce gun gormesen intizardaydin,
Bilirdim qelbinle o gun dardaydin,
Seheri sorardin soyle hardaydin,
Men cavab vererdim, sense susardin,
Baw qoyub sineme qulaq asardin.

Adima mektublar yazardin gizli,
Baxiwin olardi sohbetli, sozlu,
Eh, bezen, eh, bezen, ey gunew uzlu,
Neler yazmaz idin mektublarinda,
Meni yandirardin qiwin qarinda.

Meni goruwune sesleyen sendin,
Bu sen, bu gun deyil, bu sen dunendin,
Yene qabaqki tek hem daniw, hem din,
Soyle bes bu gunu deyiwdin niye?
Ozge badesinden mey icdin niye?

Sen oz varliginla mene gereksen,
Sinemde cirpinan vuran ureksen,
Bir deste ter-teze wehli ciceksen,
Qoyma heyatimi etirsiz menim.
Qayit gel ozune, tez gel dunenim.

Ey gul daim esen kulek olma sen,
Gedib yad ellere cavan solma sen,
Olan olub kecdi, yada salma sen,
Qedrini hec kimse bilmez menimtek,
Derdinden bir kimse olmez menimtek.

Sesle VUSALi goruwe cixar,
Ewq ile ureyi yandiraq yaxaq,
Bizim o duwmene nifretle baxaq,
Kecsin heyatimiz menali, gozel,
Oxuyaq birlikde gerayli, qezel.

IMZA: VUSAL AGAYEV / 30-10-2012